Китоблар тўпланмаси

– Жаннатимга боққин ва у ерда аҳли жаннатларга ҳозирлаб 
қўйган неъматларимни кўргин, – деди. Жаброил бордилар, 
жаннат ва ундаги мўминларга ҳозирлаб қўйилган неъматларни 
кўрдилар. Кейин Аллоҳнинг ҳузурига қайтиб келиб: 
– Иззатингга қасамки, уни бирон жон эшитса, албатта унга 
киради (яъни киришга ҳаракат қилади), – дедилар. Аллоҳ 
жаннатга 
буюрди, 
у 
макориҳлар 
(нафсга 
ѐқмайдиган 
қийинчиликлар) билан ўралди ва Жаброилга: 
– Қайтиб бориб, кўргин, – деди. Жаброил бориб, келдилар ва: 
– Иззатингга қасамки, унга бирон банданг киролмайди, деб 
қўрқаман, – дедилар. Аллоҳ Жаброилга: 
– Дўзахга бориб, қарагин ва у ерда аҳли дўзахларга тайѐрлаб 
қўйган азобларимни кўргин, – деди. Жаброил бориб кўрдиларки, 
дўзах бири бирининг устига мингашиб ѐтарди. Аллоҳнинг 
ҳузурига қайтиб: 
– Иззатингга қасамки, уни бирон банданг эшитса унга 
кирмасликка ҳаракат қилади, – дедилар. Аллоҳ дўзахга буюрди, у 
шаҳватлар билан ўралди, кейин Жаброилга: 
– Бориб кўргин, – деди. Жаброил бориб, кўриб келдилар ва: 
– Иззатингга қасамки, ундан бирон банданг қутулолмайди ва 
унга кириб кетади, деб қўрқаман, – дедилар”.
Имом Абу Довуд ва Термизий ривояти.
Қуръони карим дўзах даҳшатлари ва азобларини бандаларга кўп 
эслатади, токи улар дўзахга олиб борадиган ҳар қандай ишлардан 
ўзларини эҳтиѐт қилсинлар.
Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ айтади: “Умар розияллоҳу анҳу:
"Дўзахни кўп эсланглар. Чунки унинг ҳарорати жуда баланд, 
қаъри жуда чуқур ва чўқмори темирдандир", дер эдилар.
Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ деди: “Аллоҳга қасамки қай бир