Hayrat ul-Abror (II- qism)
Alisher Navoiy
18
http://ziyonet.uz/
Yusuf kabi nazar solmay, Hutda Yunus kabi toʻxtab oʻltirmadi.. U yeldek hamma
burjlarni kesib oʻtdi va Osmonning Arsh qismiga koʻtarila boshladi. Unga poyandoz Arsh
hamda Lavxu Qalam boʻlib, uning oti naq oʻshalarga qadam bosishi kerak edi.
U endi Rafrafga minib, hamrohi va yoʻlovchi bilan xayrlashdi. Endi borayotgan yoʻlida
hech qanday makon qolmadi. U yoʻqlik (lomakon)’dashtini oʻziga makon etdi. Bunda u
olti jihat bandidan tashqariga chiqib, toʻrt gavhar ni tark etish unga toj kiyishdek boʻldi.
Yoʻqlik oyogʻi bilan qadam bosar ekan, aslida yoʻl ham yoʻq edi, qadamning oʻzi ham.
Oʻzligidan na naqsh qolgan edi, na bir koʻrinish, hatto bu aytilgan narsalardan biron asar
ham. Shu yoʻl bilan u oʻzini oʻzidan xalos qilib, shu ravishda oʻzini izzat pardasiga xos,
loyiq deb topdi.
U yerga yetib qarasa, roʻparasida hech narsa yoʻq edi. Qancha qaramasin, boqiylik
koʻzgusini koʻrar edi. Koʻzguga boqqanda unda suratga oʻxshash bir narsalar koʻrinar
edi, xolos. Nima oʻtkinchi (fano) boʻlsa, tashqarida qolgan edi.
Uning yulduzi shuncha baland koʻtarilganda, marhamat dengizida mavj paydo boʻldi. U
Alloh tilidan ummatlacining hammasini istay boshladi va, Allohdan barcha murod-
maqsadiga erishdi.
Allohga tuproqdan boʻlgan tana hamrohlik qildi. Agar: «Shunday boʻldi!» - deyilsa,
shunday, bunga ajablanmasa ham boʻladi. Chindan ham uning tani boshidan-oxiriga
qadar jon edi. Lekin uning joni Jononga yetishgan edi. U ikki dunyo rahmatini qoʻlga
kiritgan boʻlib, nimaga erishgan boʻlsa, hammasini oʻzi bilan birga qaytanb olib kelgan
edi. Uning yuzidan u - Ilohiy dargoh qanday yorugʻ boʻlgan boʻlsa, oyogʻidagi
changlarni bu dunyo ham oʻziga surma qildi.
U (Paygʻambar) Arshga gʻuncha boʻlib borgan boʻlsa, Yerga toza guliston boʻlib qaytdi;
zarra boʻlib borgan boʻlsa, porlagan Quyosh boʻlib qaytdi.
Uning Me’rojga chiqqani va qaytib kelgani bir onda yuz bergan boʻlib, aql bunday
tadbirdan hayronlikda! Qayda ajoyibotlar va moʻjizalar koʻp boʻlsa, ularni idrok etishda
aql ojiz boʻladi. U (Paygʻambar)ning chiqishi va qaytishiga ketgan vaqt kichikning
kichigi boʻlib, bu fursat tahlilga arzimaydi.
Bu baxtli safar shunday tugab, qutlugʻ yoʻlboshchi ruxsat oldi. Olam podshohi taxtida
oʻltirib, Olam ishini intizomga solishda davom etdi. Shariat tili koʻchirilgan daftarni
oʻqib, tiriklik suvi esa kufr qoraligini yuvar edi.
XII
She’riyat mulkida oʻzining zabardast bilagi panjalari bilan naqd tilla va gavharlardan
iborat besh xazinani qoʻlga kiritgan xazrati Shayx Nizomiy madhida va oʻsha gavharu
tillalar umidida uning panjasiga panja urgan Amir Xisrav ta’rifida
Do'stlaringiz bilan baham: |