Abdulla Oripov Men kimga suyangum Allohdan boshqa

MO’JIZALAR ONASI

Ramazonda bir oydin sahar
Alloh shunday qildi iroda-
Tushdi ko’kdan Nomusi Akbar,¹
Uchrashdilar g’ori Hiroda.

Dedi: Gumroh qolmishdir basher,
Nihol ekkaydurmiz qoq cho’lga.
Alloh hukmi – O’qi! Payg’ambar,
Odamlarni boshla haq yo’lga!

Arshdan aziz boshingga indi
Muqaddas ishq – muborak davlat.
To qiyomat zimmangda endi
“Tur, ogoh et!” – imonga da’vat.

Titroq bosdi, qo’rqdi o’zidan,
Xadichaga so’zladi holing.
Zukko ayol uning ko’zida
Ko’rdi asrlarning kamolin.

Ibodat-la kechdi har oni,
Alloh nomi tushmay tilidan.
Varaqaning² ojiz armoni
Qutlug’ yupanch bo’ldi dilida.

Ne jafolar ko’rmadi Rasul,
Haqoratu masxara, tahdid.
Lekin har dam uqtirgani shul – 
Biru Birga ibodat – tavhid.

Yillar kechdi. Haq Rasul bilan
Balqdi Islom – nur aro Ka’ba.
Iqror, tasdiq, taslim dil bilan
Ahli imon topdi martaba.

Yuraklar pok, xulq go’zal bo’ldi,
Elni baxtga boshladi irfon.
Ming shukrkim, mukammal bo’ldi
Mo’jizalar onasi – Qur’on!

¹ Jabroil alayhissalom
² Hadicha onamizning amakilari

MAHSHAR YAQIN…

Mahshar yaqin, taqdir – o’q,
Zumda eltar hammani.
Tahorat yoq, tahsin yoq,
Niyat qani – ahd qani?

Yetmasmu bu shaytonning
Shunchalar avragani?
Tarovati imoning-
Ruku, qomat – shahd qani?

Mudom istarsan parvoz,
Nedur qanoting sani?
Allohga eng yaqin roz-
Qa’da, sajda – taxt qani?

Tilovat yoq, takbir yo’q,
Namoz qani – baxt qani?
Bundan o’zga tadbir yoq
Asl Yorni ko’rgani…