Gistologiya, stitologiya va

donachalar yirikroq (0,4- 0,8 mkm diametrga), yumaloq va yuqori 
elektron zichlikka ega. Ikkilamchi donachalar elektron zichligi 
kamroq va o ‘lchamlari ham nisbatan kichikroq (0,2-0,5 mkm), snakli 
har xil (oval, tayoqchasimon, vergulsimon) boMishi mumkin. Shuni 
ta’kidlab o ‘tish kerakki, neytrofil hujayralarining suyak ko‘migidagi 
taraqqiyoti davomida birlamchi donachalaming soni nisbatan 
kamayib boradi va ular etuk neytrofillarda umumiy donachalar 
sonining faqatgina 10-15% ga yaqin qismini tashkil etadi. Mazkur 
donachalar bir-biridan o ‘z kimyoviy tarkibi bilan tubdan farq qiladi. 
Birlamchi donachalar lizosomalarga yaqin bo‘lib, o ‘z tarkibida bir 
qator gidrolitik fermentlar, jumladan, kislotali fosfataza, beta- 
glyukuronidaza, arilsulfataza, kislotali proteazalar, lizotsim, kationli 
oqsillar va mieloperoksidaza saqlaydi. Ikkilamchi donachalaming 
tarkibida asosan ishqoriy fosfataza boiadi, kislotali fosfataza va 
mieloperoksidaza esa uchramaydi. Ularga xos boMib laktoferrin, 
kationli oqsillar, lizotsim va boshqa mikroblarga qarshi moddalar 
hisoblanadi. Neytrofillar tashqi tomondan qalinligi 10 nm va ko‘p 
sonli yolg‘on oyoqlari (psevdopodiylar) tufayli notekis bo‘lgan 
hujayra qobigM bilan o ‘ralgandir. Ko‘p sonli psevdopodiylarning 
boMishi neytrofillarning aktiv harakat qilish qobiliyatiga ega 
ekanidan dalolat beradi. Shuningdek neytrofillar plazmolemmasida 
turli xil: opsoninlar (immunoglobulin G va komplement oqsillari), 
adgeziya molekulalari, sitokinlar, yallig‘lanish mediatorlari bilan 
bog‘lanuvchi retseptorlar joylashgan. Azurofil va spetsifik 
donachalar bilan birgalikda bu retseptorlar neytrofillarning asosiy 
vazifasi bo‘lgan 
fagositozda