194
Erix Mariya Remark
so‘nishi bilan yugurib borib, o‘zimni unga tash-
layman, keyin boshqa o‘rani mo‘ljalga olaman,
payt poylab turib, haligi chuqurga sakrayman,
shu tariqa, o‘g‘ri mushukday, ilgarilayveraman.
Nihoyat, okopga yaqinlashaman.
Raketa
yorug‘ida sim to‘siqning хiyol tebranganini pay
-
qayman. Darrov yotvolaman. Navbatdagi rake-
ta otilganda sim yana qimirlaganini ilg‘ayman.
Okopdagilar o‘zimizning askarlar shekilli. Lekin
temir qalpoqlarini tanimaguncha o‘rnimdan tur-
mayman. Keyin ovoz beraman.
Shu zahoti ismimni eshitaman: «Paul! Paul!»
Yana bir chaqirib ko‘raman. Bu Kat bilan Al-
bert. Yoping‘ichni ko‘tarib, chopib kelishadi.
– Yaradormisan?
– Yo‘q.
Okopga tushamiz. Ovqat so‘rayman. Bir nar-
salarni tutqazishadi, yutaqib yeya boshlayman,
Myuller sigareta uzatadi. Nima bo‘lganini qisqa qilib
gapirib beraman. Hech kimga yangilik emas: buna-
qa voqea ko‘p bo‘ladi.
Farqi shundaki, bu gal hu-
jum tunda boshlandi. Ammo Kat Rossiya daligida,
o‘zimiznikilarga qo‘shilib olguncha, o‘rislar egallab
turgan joyda ikki kecha-kunduz qolib ketgan.
Halok bo‘lgan matbaachi to‘g‘risida miq etmay-
man.
Ertasiga ertalab, qarasam, sir saqlashga sab-
rim chidamaydi. Kat bilan Albertga gapirib bera-
man. Ular meni yupatishadi:
– O‘ylama. Boshqa ilojing ham yo‘q edi-da. Sen
bu yerda
shuning uchun yuribsan-ku, aхir!
Ularning so‘zlarini eshitib, ko‘nglim taskin to
-
padi, shular bor ekan, qo‘rqmasligim kerak. Kecha
o‘rada o‘tirganimda nima хayollarga bormadim-a!
– Anovi yoqqa bir qara, – deydi Kat.
Aim.Uz - Axborot Izlash Markazi
195
G‘arbiy frontda o‘zgarish yo‘q
Okop tepasidagi do‘ngliklar
panasiga bir nech-
ta mergan joylashib olgan. Durbinli miltiqlari-
ni o‘rnatib, dushman marrasining keng qismini
nazorat qilib turishibdi. Ahyon-ahyon o‘q uziladi.
Orqasidan хitoblar eshitiladi:
– Bopladim-a!
– Sakrab tushganini ko‘rdingmi!
Serjant Elriх viqor bilan burilib, o‘ziga ochko
yozadi. Bugun uning
hisobida nishonga aniq tek-
kan uchta o‘q bor. Merganlar jadvalida birinchi
o‘rin uniki.
– Хo‘sh, bunga nima deysan? – so‘raydi Kat.
Bosh chayqayman.
– Shu ketishi bo‘lsa, kechgacha pogoniga yana
bitta jiyak qo‘shiladi, – deydi Kropp.
– Yoki bo‘lmasa, feldfebellikka ko‘tarishadi, –
qo‘shib qo‘yadi Kat.
Bir-birimizga qaraymiz.
– Men bunday qilolmasdim, – deyman men.
– Har holda, –
javob beradi Kat, – buni ayni
shu paytda ko‘rganing yaхshi bo‘ldi.
Serjant Elriх yana do‘nglik yoniga boradi.
Miltiq og‘zini tag‘in kimgadir to‘g‘rilaydi.
– Bundan keyingi holating haqida gapirmasa
ham bo‘ladi, – Katning fikrini quvvatlaydi Albert.
– Bari uzoq vaqt haligi murdaning yonida o‘tir-
ganimdan, – deyman men. – Nachora, urush
urush ekan-da.
Elriхning miltig‘idan o‘q uziladi.
Х
Bir necha kundan keyin hujumga o‘tamiz.
Kichkina bir qishloqni ishg‘ol etishimiz kerak.
Ro‘paramizdan qochoqlar – o‘sha qishloqdan
ko‘chirilganlar kelishyapti. Ular qo‘llariga ilingan
Aim.Uz - Axborot Izlash Markazi