Гангрена (gangraina – ёнғин) – ташқи муҳит билан боғланган ва темир сульфиди ҳосил бўлиши натижасида қора рангга кирадиган тўқималар некрози. Инфаркт

Терминология
Аневризма (aneuryna – кенгайтириш) – юрак ёки томирнинг липиллаб бўртиб туриши.
Гранулема (qranulum – дона, oma – шиш) – продуктив яллиғланишниг чегараланган ўчоғи.
Гумма (qummi – йелим) – захмдаги специфик инфекцион гранулема.
Инфильтрат (in – ичида, filtratum – кирмоқ) – ҳар хил ҳужайра элементларининг тўқимага кириб унинг қаттиқлашиши.
Кондилома (condyloma – ўсма) – ясси эпителий ва унинг остидаги строманинг сўрғичсимон ўсиши.
Лепрома (lepro – шўрланмоқ, oma – шиш) – моховдаги специфик инфекцион гранулема.
Миофиброз (myos – мушпк, fibrosus – толасимон) – кичик ўчоқли кардиосклерознинг аталиши.
Полип (poly – кўп, pus – оёқ) –шиллиқ қаватидаги эпителий ва унинг тагидаги тўқималарнинг сўрғичсимон ўсиб кетиши.
Склероз (sclerosis – қаттиқлашув) –аъзоларда бириктирувчи тўқиманинг ўсиб кетиб паренхимани сиқиб чиқариши.
Специфик яллиғланиш (species – сиймо, facere – аниқ, ўзгача) – специфик биологик қўзғатувчи келтириб чиқарадинаг бир қатор морфологик жиҳатли сурункали яллиғланишнинг тури (ҳозирги пайтда бу турдаги яллиғланиш ажратилмайди).
Стеноз (stenos – тор) – канал ёки тешикларнинг торайиши.
Туберкулема (tuberculym – тугун, oma – шиш) – бириктирувчи тўқимали оҳаклашиш элементларига эга бўлган капсулали ўпкадаги творогли некрознинг ўчоғи.
Фиброзли (fibro – тола) – бириктирвчи тўқимали толалар билан берилган.
Цирроз (skirros – малла) – аъзода деформацияланиш билан кечадиган бириктирувчи тўқиманинг ўсиб кетишининг жараёни.

МАВЗУ: Қон айлнишининг бузилишлари, тромбоэмболик касалликлар ва шок. Гиперемия ва шиш.

Терминология
Анасарка (ana – усти, sarcos – гўшт) –тери ости ёғ клетчаткасида шиш пайдо бўлиши.
Аррозив қон кетиши (arrossus – емирмоқ) томир деворининг емирилиши натижасида келиб чиқади.
Асцит (askites – иширилган қопга ўхшаган)–қорин бўшлиғида яллиғланишдан келиб чиқмаган суюқликнинг тўпланиши.
Вакат гиперемия (vacus – бўш) –барометрик босимнинг камайиши билан боғлиқ жараён.
Гемоперикард (haemo – қон, pericardium – перикард) – перикардда қон тўпланиши.
Геморрагия (haemorragia) – қон кетиши.
Гидроцефалия (hydr – сув, cephal – бош мия) – бош мия қоринчаларида ликворнинг йиғилиши (ички) ёки субарахноидал бўшлиғда (ташқи).
Гидроторакс –плевра бўшлиғида шиш суюқлигининг тўпланиши.
Гидроперикард – перикард бўшлиғида шиш суюқлигининг тўпланиши.
Гиперемия (hyper – усти , haema – қон) – маҳаллий қон тўлиши.
Гомеостаз (homois – бир хил, staseo – ҳолат)–организмнинг ички мувозанатини сақлашга имконияти борлиги.
Диапедез (dia – бўйлаб, pedao – сакраш) –эритроцит ва лейкоцитларнинг томир деворидан ташқарига чиқиши.
Тўқималарнинг қаттиқ индурацияси (durum – қаттиқ) – тўқималарда веноз қотишдан келиб чиқган склероз.
Ишемия (ischo – тўхтатиш) – соҳаларда кам қон келиши натижасида камқонлик.
Плетора (pletora – тўлиш, тўлиқлик) – организмда қоннинг умумий массасининг кўпайиши.
Стаз (stasis – тўхтатиш) – капиллярларда қоннинг тўхташи.
Транссудат (trans – оша, sudare – ўтиш) –шиш суюқлиги.
Цианоз (cyanossis, kyanos – тим-кўк) – кўкариш, тери ва шиллиқ қаватларнинг кам кислород билан таъминланиш натижасида кўк-қизғиш рангга бўялиши.
Эксикоз (exsicco – қуритиш) –тўқималар аро суюқликнинг камайиши.
Эритема (erytros – қизил) – фаол гиперемия натижасида терининг қизариши.
Хилез асцит (chylus – отек) –хилус (лимфанинг) қорин бўшлиғида йиғилиши.

МАВЗУ: Қон кетиши. Тромбоз. Эмболия. Инфаркт.