Габсбурглар монархияси XVII аср иккинчи ярми – XIX асрнинг биринчи ярмида

Габсбурглар монархиясининг ташқи сиёсати.

• XVII охири - XVIII бошларида Габсбурглар Франция ва Усмонийлар империяси билан ўзоқ муддатли урушлар олиб боришди. Бу урушлар натижасида Усмонийлар империясининг Европани бўйсундириш таҳдиди олиб ташланди. Бундан ташқари, Габсбурглар анчагина ерларни ўз таркибига киритдилар. XVIII асрнинг биринчи ўн йилликларида Габсбурглар ташқи қудратининг энг юксак чўққисига кўтарилди. Ўзининг мувоффақиятларидан боши айланган монархия мустамлакаларни эгаллаш ва жаҳон савдосида қатнашишини эълон қилди. Лекин ички заифлик ва Англия, Голландия ва Венециянинг қаршилиги бу режаларни пучга чиқарди.
• XVIII асрнинг 30-чи йилларида Усмонийлар империяси билан бўлган тўқнашувда Габсбурглар Жанубий Италия ва Болқондаги ерлардан маҳрум бўлдилар.

Габсбурглар монархиясида маданиятнинг ривожланиши..

• XVII охири - XVIII бошларида Габсбурглар монархиясида маданий хаётнинг жонланиши кўзга ташланади. Айниқса бу театр, мусиқа, архитектура соҳаларига тегишли. Санъатга ҳомийликни Вена саройи қиларди. Венага асосан итальян композиторлари, қўшиқчилари ва мусиқачилари таклиф этиларди. Итальян таъсирининг камайишига машҳур австриялик мусиқа назариячиси Й.Фукс ҳизмат қилди. Унинг китоблари асосида Бах, Гайдн, Моцарт таълим кўрганлар.
• XVIII аср бошларида Вена ва Линцда драматик театрлар бинолари қурилди. Архитектурада барокко усули ҳукмронлик қилар эди. Вена, Зальцбург, Грацда қурилган саройлар ва ибодатхоналар барокко усулига миллий австриялик кўриниш берди.
• Маданиятнинг ютуқларидан бири сифатида XVIII асрда лотин тилидан немис тилига бўрилишни таъкидласа бўлади. XVIII асрнинг биринчи йилларида Лейбниц Австрия Фанлар Академиясини тузиш режасини ишлаб чиқди. Академиянинг асосий вазифаси немис тилини мукаммаллаштириш бўлиш керак эди.

«Австрия мероси» учун кураш

Карл VI учун (ўғиллари бўлмаганлиги сабабли) тахтни аёл томонидан ворислик қилиш ҳуқуқини таъминлаш асосий вазифа эди. Бу вазифа Прагматик санкциянинг қабул қилиниши эвазига эришилди. Лекин, Карл VI ўлими ва унинг қизи Мария Терезиянинг 1740 йилда тахтга ўтириши биланоқ «Австрия мероси» учун уруш бошланди. Пруссия Силезияни босиб олди, Франция ва Бавария, Чехия, Тироль ва Юқори Австрияни эгаллашди. Императрица венгр табақаларига ёрдам сўраб мурожаат қилди ва бундай ёрдамни олди. Натижада Мария Терезия тахтни сақлаб қолди, лекин Габсбурглар Силезия, Пъяченца ва Пармани қўлдан кетказишди.