Фаннинг ўқув-услубий мажмуаси Ўзбекистон Республикаси Олий ва ўрта махсус таълим вазирлигининг 017 йил мартдаги 17-сонли буйруғига асосан тайёрланган

Палеозоология-Ҳайвонат дунёси тарихи билан шуғулланадиган фан соҳаси
Палеопотология – одамлар ва ҳайвонлар орасидаги қадимги касалликлар устида тадқиқот ишларини олиб боради.
Рабод – ташқи шаҳар, у жойда шаҳарга келадиган савдо аҳли ва мусофирлар учун қарвон саройлар, улгуржи савдо бозорлари, ўзга шаҳар фуқораларининг савдо карвонсаройлари жойлашган.
Радиокарбон (С-14) – ёдгорликлар ёки моддий ашёлар ёшини аниқлашнинг физик лаборатория усули.
Рексиология– жангчи ва жанг ашёларини тиклаш археологияси
Реставрация – қайта тиклаш, таъмирлаш.
Сув ости археологияси – ернинг географик, геологик, иқлимий ўзгаришлар натижасида сув тубида қолиб кетган турар жой қолдиқлари(Қора денгиз, Ўрта ер денгизи) ва сувга ғарқ бўлган кемалар қолдиқларини ўзининг иш услуби орқали тадқид этади.
Суд археологияси – археологик қазув методларини қўллаган ҳолда жиноий ишларни очиш археологияси. Асосан ҳарбий ва жиноий ишларда қўлланилади.
Табиий манбалар (палеозоология, палеоботаника) - инсон ва ҳайвон суяклари ва ўсимлик қолдиқлари геологик қатламлар бўлиб, уларни асосан антропологлар, зоологлар, ботаниклар ва геологлар ўрганадилар.
Тарихий археология – Тарихий археология (historical archaeology) – ёзув системасининг пайдо бўлгандан кейинги давр археологияси, Ёзувгача бўлган археология (prehistoric archaeology) – ёзув системаси пайдо бўлгунгача бўлган археология, Прототарихий археология (protohistoric archaeology) – ёзма манбалар чекланган ҳудудар археологияси. Масалан Аляска, Шимолий Калифорния ва ҳ.к. ҳудудлар.
Тешиктош – Ўзбекистон худудида жойлашган ғор макон ёдгорлиги.
Топонимика (юн. topos — жой ва onyma — исм, ном) — ономастика жой номлари (географик атоқли ном-лар)ни ўрганувчи фан.
Фазовий археология – археологик ёдгорликларни фазодан туриб тадқиқ этиш тури.
Хайвонларни кулга ургатиш – археологик даврлардан бири мезолит даврида вужудга келган.