Ёзувчи ўзи беқиёс ишон ган, ягона ҳақиқат деб бил

Тўртинчи боб

---

---

Шахсан ў р то қ Комилов!
Таниқли таржимон, шоир ва м уҳаррир Н изом Комилов
жуда дилбар одам. Ўзини тутиши, салмоқлаб, вазм ин гапи-
риши, юриш-туриши, м уом аласи шунацанги яраш иб туша-
дики, баъзан ҳазиллаш ам из: м абодо Н изом ака А м ерикада
т уғилганидами, камида сенат ор бўлар эди!
“Ҳужжатни чўз!"
Бир куни Учқун Назаровнинг “Волга”сида далага чикдик. 
Гурунглашдик, яйрадик. Қайтаётганимизда хийла хижолат- 
пазлик бўлди. Аксига олиб, айни шаҳарга кираверишдаги 
ГАИ пости рўпарасида Учкун ака тезликни ошириб юборди. 
Ҳуштак “чур” этди, тўхтадик. Учқун ака қовоғини солиб ма- 
шинадан тушди. Табиийки, Шукур Холмирзаев билан мен 
ҳам тушдим.
ГАИ ходими - ёш сержант, ўлгудек қайсар бола экан, 
“права”ни қўлига ушлаб олган. У десак - бу дейди, бу десак 
- у д е й д и ...
Боядан бери маш инадан тушмай ўтирган Низом ака 
охири эшикни очди. Туфлисига гард юқтирмаслик учун 
қадамини авайлаб босиб, яқин келди.
- Менга қаранг, укам, - деди қошини чимириб. - Нима, 
сиз Учқун Назаровни танимайсизми?
- Йўқ! - деди сержант.
- Шукур Холмирзаевни-чи?
- Йўқ!
- Ўткир Ҳошимовни-чи?
- Йўқ!
Низом ака бир зум жим турди-да, қатъият билан сўради:
- Балки сиз шахсан Низом Комиловнинг ўзларини ҳам 
таним айман, дерсиз?
Сержант бола эсанкираб қолдими, ўзини бунчалик нота- 
вон кўрсатгиси келмадими, ийманиброқ жавоб қилди:
- У кишини эш итганман...
- Ўша киши мен бўламан! - Низом ака қатъият билан бу- 
юрди. - Беринг хужжатни! Одам деган ким билан муомала 
қилаётганини билиши керак!
...Сержант эс-хушини йигиб олгунча, биз маррага етиб 
бўлдик.
Ўткир Хошимов. 'Ярим аср даф при'

---

жуда чиройли оҳангда рубоб чалар, ширали овозда қўшиқ 
айтар эди. Баъзи сатрлари ҳамон ёдимда қолган.