Ёзувчи ўзи беқиёс ишон ган, ягона ҳақиқат деб бил

унақа кит облардан, иложи борича, узоқроқ юришга ҳаракат
қиламан. Лекин на илож, қайси кит об дўконига кирсам,
ўш анақа кит облар қалаш иб ёт ганини кўраман. Ғоят сифатли
м уқовалардаги пичоқ кўт арган, баш араси даҳшатли кимса-
лар, бир-бирини “еб қўя й ” деб т урган беҳаё “ошиқ-маъшуқлар"
354 
'Я р и м «q> даф тари' У т к и р Х о ш и м о в

---

баъзиларга ёқса керак-да! Мен асарларни т ан лаб ўқийман.
Ўзимнинг суюкли ёзувчиларим бор. Ш улардан бири Ўзбекистон
халқ ёзувчиси Ўткир Ҳошимов. Тўғри, Ўткир ака кейинги йил-
л ард а янги йирик асар ёзгани йўқ. Чамаси, т анланган асар-
лари уст ида ишлаган бўлса керак. Қ ат ор жиддий ва ҳажвий
ҳикоялар эълон қилди. “Д аф т ар ҳошиясидаги бит иклар” кито-
би қайт а-қайт а нашр эт илм оқда. Аслида, бу битикларнинг
ҳар бирида кат т агина қисса ва ром анга ар зи гул и к маъно бор...
Шунинг учун улар ўқувчилар ўрт асида жуда маш ҳур бўлиб кет ­
ди. Аслида, бозор иқтисодиёти utapoumuda вақт нинг қадрига
ет ган одам лар ш унақа ихчам, мазм унли, таъсирчан асарлар
ўқишни ист аб қолади.
Ш унгаҳарам ай,м ен Ўт кирҲош имовнингўш а “эс к и ”китоб-
ларини қайт а-қайт а ўқигим келаверади. Уларнинг қандайдир
оҳанрабоси бор. Ҳ а р саф ар м ут олаа ҳилганимда олам -
олам завқ, янги-янги ф икрлар оламан, илгари ҳис ҳилмаган
т уйғуларни 
бошимдан 
кечираман. 
“Баҳор 
қайт м айди”,
“Қалбингга ҳулоқ сол” “Д унёнинг иш лари”, “Икки эш ик ора-
си", “Тушда кечган ум рл ар” каби асарлари м ен учун, айниқса,