50
masalan, Dominik joylashgan kemaga o„girilgani hamonoq, boshlang„ich
tenglamani anchayin murakkablashtiruvchi turli xil yangi elementlar paydo bo„ladi.
bu elementlar esa, haligacha biror inson ko„rmagan fizik hodisalarga muvofiq
keladi. Masalan, magnit atrofidagi magnit chiziqlari tinch holatda uzluksiz bo„ladi,
lekin harakat boshlanishi bilan ular uzuq-yuluq ko„rinish oladi. Ma‟lum bo„lishicha,
Maksvell tenglamalari doimiy tezlikka nisbatan so„qir emas ekan va ular bir
maromdagi harakatni ilg„ashga imkon berarkan.
Shunisi qiziqki, Maksvell o„zining serjilo formulalarini
Yer sirtida sodir
bo„luvchi hodisalarga asoslanib keltirib chiqargan va bu sanoq tizimi harakatdagi
tizim ekanligini hech kim inkor eta olmaydi. Boshqa sanoq tizimlari bilan
taqqoslaganda Yer sayyorasi ma‟lum afzalliklarga ega bo„lishi mumkinmi? Bu
savol fiziklarni geosentrik jar yoqasiga keltirib qo„ygan edi. Nahotki eski aqidalar
rost bo„lib, osmon yoritkichlari bizning sayyoramiz atrofida aylansa-ya?! Haqiqatan
ham, Maksvell tenglamalrining bor jozibasi va lo„ndaligi faqat Yer sirtida o„z
maftunkorligini
namoyon qilib, boshqa hech qanday harakatdagi sanoq tizimida
tundlashib qolarmikin?
Maksvell tenglamalari har ikkala,
G
va
D
sanoq tizimlari uchun teng kuchli
ekanidan, elektromagnit tajribalari ham, kemaning doimiy tezlik bilan
harakatlanyaptimi, yoki, qo„zg„almas (tinch) holatda qirg„oqda turibdimi – buni
aniqlab olish uchun yaramaydi.
Bunday nomuvofiqlikka
yechim topish uchun, har qancha mantiqiyligiga
qaramasdan, Galiley formulalariga tuzatishlar kiritishga to„g„ri keldi. 1904 yili
Niderlandiyalik olim Xendrik Lorents (1853-1928) sanoq tizimlarining birining
doimiy tezligiga ko„ra o„zaro farq qiladigan sharoitlar uchun koordinatalarni bir
tizimdan boshqasiga o„girish imkonini beruvchi yangi tenglamalar to„plamini taklif
etdi. Ilmiy jamoatchilik ushbu e‟tiborga
molik voqeani, mazkur tenglamalarga
ularning kashfiyotchisining nomini berish bilan nishonladi. Shu tarzda Lorents
almashtirishlari paydo bo„ldi. Ularning eng asosiy yaxshi tomoni,
mazkur
almashtirishlarning Maksvell tenglamalariga nisbatan tadbiq qilinganida, ularning
bor jozibasi va lo„ndaligiga hech qanday putur yetmas edi. Yorug„lik tezligidan
ancha past bo„lgan
tezliklarda esa, ushbu almashtirishlar Galiley almashtirishlari
ko„rinishini olardi. Biz insonlar harakatlanadigan va ko„nikib qolgan odatiy
tezliklarimizning yorug„lik tezligiga nisbatan nihoyatda kam ekani boisidan olib
qarasak, nima sababdan inson bolasining aql-zakosi
birvarakayiga Lorents
almashtirishlarini kashf eta qolmaganini, hamda deyarli ikki asr davomida
Galileyning taxminiy hisoblari bilan qanoatlanib yurganini tushunish mumkin
bo„ladi.
Shunda ham, kiritlgan tuzatishlar shunchalik kichik bo„lganki, ular
laboratoriyada emas, balki nazariy mulohazalar yordamida aniqlangan edi.
51
Lorents kashfiyoti fiziklarni endigina o„zaro kelishtirib, murosaga keltirgan
paytda, uning nojo„ya effektlari yana yangi bezovtaliklarni yuzaga chiqardi.
Do'stlaringiz bilan baham: