Ә. Ә ж и н и я зо в. Қ о с ы ғы м а с а й ы л м а н

ЕЛЕ БИЗДИ ПҮТКИЛ ДҮНЬЯ БИЛЕДИ
(Ш айы р Ибрайым Ю суповқа)
Сен көрген жерлердиц көрдим кебисин, 
Мен бир сөз айтайын көқлиқ жибисин, 
Көрдим Чирчик, Урал, Кавказ таўларын, 
Көп көрдим тәғдирдин; дәртли дегишин.

---

Кавказда «көп ердим сениц изиқе», 
Әмиў суўын алқас еттим сөзиме, 
Абхазия алыстағы ағайин,
Кавказды да «көп мақтама көзиме».
Мен ҳәм кешип өттим талай өткелди, 
Көрдим Кавказдағы гөззал «Көк көлди», 
Өзиц жазған жада «заман ағымы»,
Мени шадлық шәменине әпкелди.
Нәлет айтып азатлықтьщ жаўына,
«Ғәзеп пенен миндим Машуқ таўына, 
«Гөззал Юпшара»ны жубатайын деп, 
Кирдим Арицаньщ ақ отаўына.
«Кеўил айтып» князь қызы — Нинаға, 
Көздиц жасын төгип алдым Кураға, 
Мцатманда қәсийетли төбешик,
Пушкин ҳәм бул жерге келген ғайбана.
Табаным көп тийди қыйыр-қыяға, 
Бардым өзид көрген Ливадияға,
Рица көлинде жүздим балықтай,
Мәқги қалсам ба деп Абхазияда.
Деген менен, мени Шымбай арбады, 
Қайтыўдан өзгеше илаж қалмады,
Бул дүньяныд «бир бейиши» болған жер, 
Шахаманныд шадлағындай болмады.
Туркмен қызларына «айдым тоқыдым», 
Қазақ қызларына өлед оқыдым,
Әзбер, ноғай аўылларын гезгенде,
Сениц қосықларьщ болды нақылым.
Сонда кейпим Мушмуладай гүл атып, 
Магнолия мақпал ийис таратып,
«Ушан суўдан» илҳам алып, йош алып, 
Қосық жаза бердим қардай боратып.

---

«Алтын жағыс» жуўса түслик жийегин,
«Ай-петр» алыстан созды ийегин,
«Қарлығаш уясы» турды тецселип,
Қулап кетпегей деп ийин тиредим.
Буньщ бәри Сизге деген сыйласық,
Пурсат қайда жазатуғын жайласып,
Қосық жазыў «қыл көпирден өткендей»,
Өзиц-ақ көр қабырғаца ойласып.
...Исенемен, сондай күнлер келеди,
Еле бизди пүткил дүнья биледи,
Себеп Бердақ, Әжинияздыц ўатаны,
Қосық мәцги қонып қалған жер еди.
Сен Бердақсақ пүтин үйде туўылған, 
Әжиниязсақ сөз сейдинин суўырған,
Сен — Аббазсақ поэзия патшасы,
Ал, мен — тецнен үш ықлымнық улыман.