Denov tadbirkorlik va pedagogika

Boshqaruv fani maktabi yoki miqdoriy usul (1950 yildan hozirgi 
vaqtgacha).
Eng ko‘zga ko‘ringan olimlari R.Akoff, N.Viner, V.Poreto hamda 
V.Glushkov va L.Kantoravich (SSSR). Maktab boshqaruvda aniq fanlar - 
matematika. statistika, muxandislik fanlari ma‘lumotlaridan foydalanishga
asoslanadi va operatsiyalar va vaziyatlar modellari tadqiqotlari natijalarini keng 
ko‘llashni ko‘zga tutadi. Ammo ikkinchi jahon urushiga qadar miqdoriy us
ullardan boshqaruvda yetarlicha foydalanilmagan. Ehtimol, kompьyuterlarni 
rivojlanishi boshqaruvda ushbu usullarni ko‘llashga kuchli turtki bo‘lgan bo‘lsa 
kerak. Ular o‘sib boruvchi murakkablikdagi matematik modellarni qurishga imkon 
berganlar, bu modellar haqiqatga ko‘proq darajada yaqinlashadilar, demak aniqroq 
bo‘ladilar. 
Vaziyatli yondashuv (1960 yildan hozirgi vaqtgacha). 
Bu yondashuvni 
ishlab chiqilishi boshqaruv nazariyasiga katta hissa qo‘shgan, chunki fanni aniq 
vaziyatlar va sharoitlarga to‘g‘ridan-to‘g‘ri qo‘llash imkoniyati paydo bo‘lgan. 
Vaziyatli yondashuvda asosiy tomon vaziyat, ya‘ni aniq holatlardan iborat bo‘ladi, 
ular tashkilotlarga ushbu aniq vaqtda katta ta‘sir ko‘rsatadilar. Ham tashkilotning 
o‘zida, ham atrof muhitda ko‘pgina bunday omillar mavjud bo‘lganligi sababli, 
tashkilot faoliyatini boshqarishning yagona ―yaxshi‖ usuli yo‘q bo‘ladi. 
Boshqaruvning vujudga kelgan vaziyatda ko‘proq mos keluvchi usuli eng samarali 
bo‘ladi. 
Tizimli yondashuv (50 yillarning oxiridan hozirgi vaqtgacha). 
 
50- yillarning oxirida boshqaruvda tizimlar nazariyasini qo‘llanishi 
menejmentga boshqaruv fani maktablari va xususan, amerikalik olimlar J.Pol Getti 
va Piter F. Drukerlarning muhim ulushi bo‘lgan. Bu yondashuv nisbatan yaqindan 
qo‘llana boshlaganligi tufayli, hozirgi vaqtda ushbu maktabning boshqaruv 
nazariyasi va amaliyotiga haqiqiy ta‘sirini to‘liq darajada baholashning iloji yo‘q. 
SHunga qaramasdan bugun uning ta‘siri juda katta va bundan keyin ham u o‘sib 
boradi. Tizimli asosda, ehtimol, kelajakda ishlab chiqiladigan yangi bilimlar va 
nazariyalarni sintez qilish mumkin bo‘lar.