Çolpan’in köŞe yazilari (İnceleme-metiN)

3.1.22.
 
Birleşmiş Cephemizin İlk Görevleri
62
 (1923) 
Nihayet Taşkent gençleri, Türkistan’ın merkezinde çalışan sorumlu eğitim 
memurları, eğitim ve medeniyetimizin üstüne gelmekte olan büyük tehlikeyi anladılar. 
Gazetemizin Yeni yıl sayısında basılan “Mahalli halk eğitiminde birleşik cephe” başlıklı 
çağrıları ile cehalet ve taassub adlı “kara bela”ya karşı birleşip ayaklandılar. 
62
“Türkistan” gazetesinin 1923 yılı 7 Ocak sayısında “Abdülhamid Süleyman” imzası ile basılmıştır. İlk 
kez Çolpan’ın “Eserler” inde 4. ciltte tekrar neşredilmiştir. 

---

148 
Taşkent’in eğitim önderlerinin bu hareketleri çok yerinde oldu. Eğer biraz sonra 
olsaydı da geç kalmamız ihtimaldi. Çünkü hükümetimizin geçirmekte olduğu para darlığı 
(ekonomik kriz) hala aşılmış değildir. Hükümetimiz bu darlıktan kurtulmak için her tür 
çare ve tedbirleri almaktadır. Memleketin bütün işini bir derece aksatmış olan bu darlığı 
ortadan kaldırmak için para-maliye işlerini sağlamlaştırıp tasarruf etmek lazım, bu yolda 
eğitim işlerine zarar getiren bazı çareleri de görmek, kullanmak doğru gelir. Bunun için 
biz eğitim işlerinde hükümete fazla büyük ümitler ile yaslanmıyoruz. Eğitim 
müesseselerimizin çoğunu kendi boyunlarına alan mahalli idarelerimiz ise aşırı derecede 
zayıftırlar.
Demek ki onlar ile de biz istediğimiz sonuca yakın zamanda ulaşamayız. Böyle 
olduktan sonra şimdi çaresiz olarak bize “Kendin için öl, yetim!” sloganı kalacaktır. 
Bizim birleşik cephecilerimiz izledikleri bu yolda bu slogana sıkıca bağlanmış 
görünüyorlar; onların çağrılarında bu hakikatler çok açık görülmektedir. Birleşik 
cepheciyi organize eden merkezdeki eğitim önderleri cephe açıldıktan sonra yapılacak 
işlere hiç gecikmeden başlamaları gerekir. Cepheyi açmada hiç gecikmeseler bile, 
yapılacak ilk işlerde de asla gecikmemelidirler, herhangi bir aşamada geç kalmak sonuç 
itibari ile aynı şeydir. 
“Birleşik cephenin” ilk görevleri, bizce ülkeye yayılıp işe başlamak, milli 
zenginliğimiz olan vakıflara yapışmak olsa gerek. Ülkede çalışmak, mahallelerin 
gerçekten ölmüş eğitimini mezardan çekip çıkarma görevini geciktirmek asla yararlı 
olmaz. Mahallelerde öteden beri eğitim işleriyle ilgilenen gençlere man kafalı beyinler 
tarafından müdahale edildiği hakkında
haberler gelmeye başladı. Örneğin: Semerkant’ta 
eğitim işlerini iyi bir yola koyan eğitim müdürü Yoldaş Vadud’un işten çıkartılıp, yerine 
yerli halk eğitimi ile çokta alakası olmayan kişilerin koyulduğu hakkında dostumuz 
“Zerefşan”da bir baş makale okuduk. Yoldaş Vadud hakkındaki bu yersiz hareket 
Semerkant gençleri arasında “İşte, söylemedik mi, biz gençlere çalışacak imkân 
vermiyorlar…” diye bir fikir doğurtmuş. Hâlbuki bu fikrin doğuşu bizim birleşik 
cephemize karşı gizlice organize edilmiş bir saldırı gibidir. Bu saldırı bize kendi 
adamlarımız tarafından sonu düşünülmeden yapılmış bir saldırıdır. Bizim birleşik cephe 
önderlerimiz bir komisyon ya da bir grup halinde süratle beldelere gidip veya merkezi 
hükümet ile anlaşıp bu saldırıyı geri çevirmeleri, belki tamamen yok etmeleri gerekir. 

---

149 
Birleşik cephemizin ilk görevlerinden biri de vakıflar meselesi demiştik. 
Geçenlerde bu konu hakkında merkezi hükümet mahkemelerinde çok güzel kararlar 
çıkarıldı. Bu kararı derhal uygulama işine girişmek, kararın yazıldığı mürekkep 
kurumadan planını yapmak merkezdeki eğitim önderlerinin önemli ve galibiyete 
taşıyacak vazifeleridir. 
Yürüyün Yoldaşlar!