Chet el va ōzbekistonda oila pedagogikasining rivojlanish tarixi Reja

sababli ijtimoiy pedagogika tarixi muammolari bilan shug‘ullanuvchi olimlar 
o‘z tadqiqot ishlarini pedagogika tarixi, falsafa va barcha davrlar va halklar 
o‘tmish allomalarining pedagogik qarashlari bilan bog‘lashlari tasodif emas. 
Agar ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish davrlariga va shu nuqtai nazardan 
qaraydigan bo‘lsak, uni bir qator bosqichlarga bo‘lish mumkin deb 
o‘ylaymiz:
 Ijtimoiy pedagogikaning rivojlanishini quyidagi 3 bosqichga bo‘lish 
mumkin. 
Birinchisi–boshlang‘ich davr, qadimgi davrdan XVII asrgacha bo‘lgan 
davrni o‘z ichiga oladi. Bu tarbiya amaliyotini tushunib yetish. Pedagogik va 
ijtimoiy pedagogik tafakko‘rning shakllanishi bilan bog‘liq. Bu davrda 
tarbiya ijtimoiy vokelik sifatida tiklana boradi, uning shakllanishi stixiyali 
tarzdan anglangan faoliyatga aylandi, tarbiya’ning turli nazariyalari vujudga 
keldi. Antik davrlardayok ijtimoiy – pedagogik g‘oya’ning tamal toshi 
qo‘yilgan edi, ya’ni ta’lim va tarbiya «Beshikdan tobutgacha» davom etadi, 
deyilgandi. Tarbiya’ni yoshlikdan boshlash, bunda bolaning tabiatni, atrof – 
muhit ta’sirini hisobga olish, kattalar, eng avvalo, ota – onalar nufuziga 
suya’nish lozim. 
Ikkinchi bosqich, XVII – XIX asrlarni o‘z ichiga oladi. Bu ijtimoiy 
pedagogikaning g‘oyalari va ilmiy konsepsiyalarini rivojlantirish, fan sifatida 
tiklanish davri bo‘lgan edi.
G‘arbda uygonish davrida esa bola tarbiyasida insoniylik g‘oyalarini 
ilgari surish rivojlana bordi. Bu davrda italyan pedagogi, insonparvari 

---

Vitarrino De-Feltre (1378 –1446) “Quvonch uyi” deb nomlangan birinchi 
maktab-internati tashqil etgan olimning fikrlarini kiritish mumkin.