16
К.Менсфилднинг «Брилл Хоним» ҳикоясида Брилл хонимнинг
зерикарли ҳаёти, ўз ёлғизлигини енгиш учун одамлар ўртасидаги
«ўғирланган» алоқаларга ишқибозлиги,
23
унинг бирдан-бир суҳбатдоши
мўйнаси эканлиги тасвирланган. Олим Питер Торп «бу мўйнани Брилл
хоним муҳтож бўлган жамият, муҳаббат, ғамхўрлик, қадрнинг ўрнини
босувчиси»
24
деб таъкидлайди. Мўйна Брилл хонимнинг ҳаётини
тасвирловчи символ бўлиб, у кичкина қоп-қоронғу қутида сақлангани каби
Брилл ҳам ўзининг нурсиз кичик оламида яшайди. Кетрин Менсфилд
психологик тасвирдан маҳорат билан фойдаланиб, аёлнинг қалби, ички
дунёси ҳамда руҳий оламини рамз ва метафора орқали бетакрор чизгиларда
акс эттиради. Ҳикоя психологик конфликтга асосланган бўлиб, ички монолог
орқали қаҳрамоннинг руҳий ҳолати, кайфияти, ҳис-туйғулари ифодаланган.
«Канарейка» ҳикоясида
кундуз гуллардан, тунда осмондаги
юлдузлардан ўзига ҳамдард, ҳамсуҳбат излаган ва буни канарейкадан топган
ёлғиз кекса аёл, «Дўкондаги аёл» ҳикоясида ёлғизлик руҳиятига қаттиқ зарба
бериб, қотилга айланган аёл, «Oле Андервуд» ҳикоясида ўттиз йил муқаддам
хиёнаткор хотинини ўлдиргани учун қамоқ жазосига гирифтор бўлган одам
ҳақида сўз юритилади. Айниқса, «Ма Паркер ҳаёти» ҳикояси бош қаҳрамони
руҳияти билан пейзаж тасвири ниҳоятда бир-бирига уйғун акс эттирилгани
эътиборни тортади. Унда қаҳрамоннинг ички ҳолати билан ташқаридаги
ҳаво, одамларнинг бефарқликлари ўринли қиёсланган: «It was cold in the
street. There was a wind like ice. People went flitting by, very fast; the
men walked
like scissors; the women trod like cats. And nobody knew – nobody cared. Even if
she broke down, if at last, after all these years, she were to cry, she’d find herself in
the lock-up as like as not
»
25
.
Қаҳрамон руҳиятининг куз фасли билан
ҳамоҳангликда тасвирланиши бежиз эмас.
Биламизки, куз айрилиқ,
тушкунлик, умидсизлик, шу билан бирга, кексалик рамзи. Ҳикоядаги куз
фасли тасвири қаҳрамоннинг ички оламини ифодаловчи уйғун рамз
вазифасини ўтаган.
Инглиз ҳикоянавислигида ёзувчилар кўпинча табиат ҳодисалари, ранг
символикасига рамзий маъно юклаш орқали психологик тасвир яратади.
Ҳикояларда тасвирланаётган воқеа-ҳодисалар қаҳрамонлар психологик
оламидан келиб чиқиб тасвирланади ва таҳлил этилади.
Ёлғизлик инсоннинг жамиятдаги барча ижтимоий ҳолатлардан четда
туришига, жамиятнинг тўлақонли аъзоси бўлишига тўсқинлик қилувчи руҳий
ҳолатдир. Шунинг учун Ш.Бронтенинг «Жейн Эйр», Ж.Райснинг
«Кенг
Саргассо денгизи»
асарларида етимлик, шахсий ҳаётдаги
омадсизлик,
телбалик туфайли ёлғизланиш ҳолатлари бадиий-психологик таҳлил
қилинган бўлса, Д.Лессингнинг «Куйлаётган майса» романида болалигидан
руҳан ёлғиз бўлган аёлнинг турмуш қургач ҳам ёлғизликка интилиши
тасвирланган. Ж.Стейнбекнинг «Сичқонлар ва одамлар ҳақида» қиссасида
воқеалар рўй берган шаҳарча номи испанча ёлғизлик маъносини
23
Middleton Bettye Sutherland. Alienation in the life and works of Katherine Mansfield.
– Texas, 1966. – P.84.
24
Thorpe Peter. Teaching 'Miss Brill. //College English, 1962. –
P. 71.
25
Mansfield K. The Garden party and other stories. – London: Constable and Co., 1922. – 255 p.
17
ифодалайдиган «Соледад» сўзи билан аталган. Шу асосда у ўзига хос
мажозий маъно касб этган. Қисса қаҳрамонларининг ёлғизлиги ирқий
камчилик, жиннилик,
ногиронлик, беватанлик, атрофдагилар билан тил
топиша олмаслик каби факторлар натижасида келиб чиққан. Жон
Стейнбекнинг нафақат бадиий қаҳрамонлари, балки ёзувчининг ўзида ҳам бу
туйғу бўлганлиги Майкл Мейер томонидан айтиб ўтилган
26
.
Жаҳон адабиётида бош мавзулар қаторига кўтарилган ёлғизлик мавзуси
ва кўпинча унинг фожиавий талқини муаммоси,
ижтимоий-психологик
асослари бадиий таҳлилда берилиши билан боғлиқ жаҳон адабиётида
орттирилган эстетик тажрибалар ўзбек адабиётида ҳам кузатилади. Бу
жиҳатдан Ш.Рашидовнинг «Бўрондан кучли» романи таркибидаги «Ёлғизлик
фожиаси» деб номланган 30-бобида раис – раҳбар Қодировнинг жамоадан
узилиб қолиши натижасида танҳолик гирдобига йўлиқиши ёритилган
саҳифалар алоҳида эътиборни тортади.
Назар Эшонқулнинг «Маймун етаклаган одам» ҳикоясида чолнинг ўзи
ишониб келган тузум ва мафкурага ишончи саробга айлангани боис ўз-ўзини
жазолаб, ёлғизликка маҳкум этиши акс эттирилган бўлса, «Шамолни тутиб
бўлмайди» ҳикоясида Байна момонинг эри ва ўғли ўлимига сабабчи бўлган
тузумга, уни ёқлаган қишлоқдошларига нафрати ифода топган. Юрагидаги
чексиз нафрат, адоват, қасос истаги кампирни жамиятдан бутунлай ажратиб
қўяди.
Улуғбек Ҳамдамнинг «Аудитория» ҳикоясида одамлар орасида яшаб
туриб, жамият билан бирга қадам ташлаб турган профессорнинг руҳан
ёлғизланиб қолиш сабаблари тасвирланган. Адибнинг «Мувозанат» романида
эса деярли ҳар бир қаҳрамон ёлғизликка гирифтор. Заҳро
эри уни
тушунмаслиги, ҳамма нарсани пул билан ўлчаши, унга нисбатан
эътиборсизлиги, меҳрсизлигини унутиш мақсадида гулларга меҳр қўйган.
Саид узоқ йиллар мансабдор бўлиб, раҳбар лавозимида ишлаб, ишдан
урилгач, ёлғизланиб қолади. Амир эса динга чуқур берилиш оқибатида кўп
нарсадан жудо бўлган телба образидир. «У таянч ва таскин, ҳамроҳ ва
ҳамдард топа олмай, ўз ёлғизлиги изғиринида девона бўлди»
27
. Юсуф бўлса
қашшоқлиги, дунёқараши туфайли ёлғизликдан қийналади. Лекин у ички ва
ташқи мувоназатини тиклаб олиб, ёлғизликни енгади.
Хулоса қилиб
айтганда, инглиз ва ўзбек ҳикоя, қисса ва романларида
ёлғизлик мотиви алоҳида ўринга ва ўзига хос талқинга эга.
Диссертациянинг
«Англия-Америка ва ўзбек ижодкорларининг
Do'stlaringiz bilan baham: 
