Бошланғич таълим педагогикаси ва методикаси факулктетлари

«Аросат яланглигида йигит ёлғиз ўзи.
И И Г И Т
Умрим ўтди сарсонликда, саргардонликда.
Яхши-ёмон эамонларни кўриб келдим мен.
Баъзан маъно топа олдим чин инсонликда,
Баъзан эса уни ерга уриб келдим мен.
Мана, ўша тароэибон, у-ку, фаришта,
Инсонлардан кўра юксак туражак-ку у,
У зотга ҳам ҳийин экан бунаҳа ишда.
Кўэларида алланечук нориэо туйғу,
Қийин ахир уларга ҳам — бордир кўзлари.
Фаҳатгина фармон берар оллоҳи қодир.
Лекин қалбин англамайди, қизлар сингари
Энди қайга борсам экан бу дашт саҳрода.
Қайга бориб, падаримни кимдан сўрасам?
Билолмасман, ким дўзахда, ким арш-аълода»...
(А. Орипов, «Жаннатга йўл»)
Т а ш қ и
м о н о л о г
сўзловчининг 
ташқи нутқи-
днр. Унда тил имкониятлари ҳақиқатга айланади.
Сўэловчининг нутқ мазмунини етказишга кўмакла-
шувчи турли хил ҳаракатлари ёрдамида баён этилади-
ган монологи д р а м а т и к м о н о л о г дейилади. Дра-
матик монолог сўэлаётган шахснинг қўли, гавдаси, қош,
бош, кифт каби аъзолари зарурат туғилганда ҳаракат
қилади. Турли тарздаги маъноли ҳаракатлар фикрнинт
тингловчи томонидан яхши тушуниб олинишига кўмак-
лашади.
Сўзловчининг ички ҳис-туйғуларини, руҳий кечинма-
ларини ифодаловчи ташқи монологик нутқ л и р ик м о-
н о л о г дейилади. Лирик монологда шахснинг 
орэу-
умидлари, ташқи дунёдан олган таассуротлари, келажак
режалари акс этади.
« ..Сочларим менинг қоп-қорадир. 
Шундай қораки,
қоронғи кечаларнинг қора достонлари менинг сочимдан
ўрилган, шу қора еочларим меники бўлиш билан қора
кунга қолган. Буларнннг тол новдаларидек ранго-ранг