Бизнинг ҳаниф Ислом динимиз покликка жуда катта аҳамият берган ва

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қавмга уларнинг ичидан Аллоҳнинг 
китобига қорироқлари имом бўлади. Агар қироатда баробар бўлсалар, 
суннатни яхши биладиганлари. Агар суннатда ҳам баробар бўлсалар, ҳижрати 
қадимги бўлганлари. Агар ҳижратда ҳам баробар бўлсалар, ѐши катта 
бўлганлари бўлади. Бир одам ҳеч қачон бошқа бировга унинг салтанатида 
имомлик қилмасин ва унинг уйидаги ўзи учун тайѐрланган жойга ўтирмасин. 
Магар унинг изни ила бўлса, майли», дедилар» 
Имом Муслим, Абу Довуд, Термизий ва Насоий ривоят қилишган. 
Қуйидагилар имомликка лаѐқатли кишилар ҳисобланади: 
– шариат, намоз ҳукмларини яхши билган, намози бузилмайдиган даражада қироат 
қиладиган кишилар; 
– агар улар икки киши бўлса, қироати яхшироғи; 
– агар бу масалада лаѐқати тенг чиқиб қолса, парҳезкорроғи, тақводорлари 
имомликка лойиқроқдир; 
– юқоридаги уч ҳолатда ҳам баробар бўлинса, унга ақлига заифлик етмаган ѐши 
улуғроқ намозхон имомликка ўтади.
Қуйидагиларнинг имом бўлишлари макруҳ саналади: 
– аъробий (саҳрода ѐки тоғ тагида яшовчи), илмсиз кишиларнинг; 

---

– фосиқ одамларнинг; 
– кўзи ожиз кишиларнинг; 
– 
бидъат 
ишларни 
қилувчиларнинг 
(шиа, 
мўътазилий, 
ҳавориж 
мазҳабларидагилар); 
– валади зино, яъни зино орқали туғилган кишиларнинг имом бўлишлари 
макруҳдир.
Қуйидаги ҳолларда имомларга иқтидо қилиш мумкин: 
1. Таҳорат олган киши узри бўлгани учун таяммум қилган кишига иқтидо қилиши 
мумкин.
2. Таҳоратда оѐғини ювган киши маҳсига масҳ тортган кишига иқтидо қилиши 
мумкин.
3. Тик туриб намоз ўқишга қодир одамнинг ўтириб намоз ўқишга мажбур бўлган 
имомга иқтидо қилиши мумкин.
4. Ишора билан намоз ўқувчига фақат ишора билан намоз ўқийдиган киши иқтидо 
қилиши мумкин.
5. Нафл намоз ўқувчи киши фарз намоз ўқиѐтган кишига иқтидо қилиши мумкин.