Beynin I i m I i -js

lamayı tercih ettiklerinde olanları incelediler. Yıllar süren çalışma­
lardan sonra Pennebaker “olayı başkalarıyla tartışmamanın ya da
kimseyle paylaşmamanın, deneyimin kendisinden daha zarar verici
olabileceği” sonucuna varmıştı
.47
Sırlarını itiraf eden ya da yazan
kişilerin sağlığı iyiye gidiyor, doktor ziyaretleri azalıyor ve stres hor­
monu düzeyleri ölçülebilir bir düşüş gösteriyordu
.48
Sonuçlar yeterince açık olsa da, birkaç yıl önce bu bulguları beyin
bilimi açısından nasıl değerlendirmek gerektiği sorusunu sormaya
' 4 7

---

I N C O G N I T O
başladım kendime. Bu da beni, bilimsel literatürde ele alınmadığım
fark ettiğim bir başka soruya yönlendirdi: Sır denen şey, nörobiyolo-
jik bakımdan nedir? Birbirine bağlı milyonlarca nörondan oluşm uş
yapay bir nöral ağ inşa ettiğinizi farz edin. Bir sır, bu ağın içinde
neye benzer? Bir ekmek kızartma makinesi, birbirine bağlı onca par­
çayla bir sır barındırabilir mi? Parkinsoıı hastalığını, renk algısını,
ısı duyusunu anlamamıza yarayacak bilimsel çerçevelere sahip olsak
da, beynin bir sırra sahip olması ve onu saklamasının ne demek o l­
duğunu anlamamıza yarayacak herhangi bir araçtan yoksunuz.
Ancak rakipler takımı çerçevesinde sır denen şeyi kolayca ta­
nımlayabiliriz: Sır, beyinde rekabete tutuşmuş taraflar arasındaki
m ücadelenin bir ürünüdür. Beynin bir bölümü bir durumu açığa
vurmak isterken diğeri istemez. Beyinde rakip tarafların (açığa
vurma taraftarlarıyla saklama taraftarlarının) oylarının birbirine
karşılık gelmesi, sırrı tanımlar. İki taraf da sırrı söylem em ekten
yanaysa elimizde yalnızca sıkıcı bir gerçek, iki taraf da sırrı söyle­