Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Robert bilan Glenarvan otdan sakrab tushib, bir-birning quchog'iga tashlandilar.
So'ngra kapitan Grantning mard o‘g ‘lini bag‘riga bosish navbati Talkavga keldi.
— Robert tirik! Tirik! — deb qichqirardi Glenarvan.
— Ha, — dedi Robert: — Tauka, tufayli omon qolldim! Ammo Robert bu so‘zlarni aytmasdanoq hin­ dú o‘z Taukasi oldiga borib, bo'ymdan quchoqladi-da, minnatdor chilik bildira boshladi — Talkav Tauka bi­ lan go‘yo otning tomirlarida odam qoni oqayotgandek so‘zlashar, uni o‘par edi.
Keyin Talkav Paganelga o'girildi.

— Mard yigit! — dedi u, Robertni ko'rsatib. So‘ng hindlarning tilida ishlatiladigan istioradan foy-dalanib, qo'shib qo‘ydi: — Shporlari titramadi.

— Ayt-chi, o‘g ‘lim, seni qutqarmoq yo‘lidagi oxir-gi chorani ko‘rish imkoniyatini nima uchun na men-ga, na Talkavga bermading! — deb so‘radi Glenarvan, Robertni quchoqlab.

167

— Ser, — deb javob berdi bola, uning tovushida qizg‘in minnatdorlik aks etardi, o‘zini qurbon qilish navbati meniki emasmidi? Talkav mening hayotimni bir marta saqlab qoldi, siz esa otamning hayotini qutqazyapsiz!