Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

0 ‘ n s a k k i z i n c h i b o b
AYRTONMI YO BEN JOYS?
Ayrtonni olib keldilar. U palubadan dadil qa-damlar tashlab keldi-da, trapdan rubkaga chiqdi. U qovog‘ini solib, tishlarini mahkam qisgan, qo'llarini musht qilib olgan edi. Uning qiyofasida na g ‘ashga tegadigan beodoblik, na itoatgo'ylik bor edi.
Glenarvan oldiga kelgach, u indamay qo‘llarini ko‘kragi ustiga qovushtirib turib oldi-da, so'roqning boshlanishini kuta boshladi.
Ayrton, — deb gap boshladi Glenarvan, — mana endi bizlar siz Ben Joys shaykasiga topshirmoqchi bo‘lgan o‘sha «Dunkan»damiz.

Botsmanning lablari bilinar-bilinmas titrab ketdi, beparvo yuzi qizardi. Lekin bu tavba qilgan odamning emas, balki ishi o‘ngidan kelmagan odamning qiza-rishi edi. Endi u o‘zim qo‘mondoni bo‘laman degan kemasida asir, bir necha minutdan keyin taqdiri hal bo‘lishi kerak. U hech narsa deb javob bermadi. Glenarvan sabr qilib javob kutar, Ayrton esa o‘jarlik bilan jim turardi.
— Gapiring, Ayrton, — dedi nihoyat Glenar­ van. — Endi nima deysiz?