Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Aftidan, Ayrton taraddudda edi. Uning pesho-

5 9 9

nasidagi ajinlar chuqurlashdi. Nihoyat u hotirjamlik bilan dedi:
— Mening aytadigan so‘zim yo‘q ser. Ahmoqlik qilib qo‘lingizga tushib qoldim. Endi nima qilsan-giz — o‘zingiz bilasiz.
Shunday deb botsman g ‘arb tarafda cho‘zilib yot-gan sohilga qarab turib oldi, o‘zini bunday tutishi bi­ lan u bu yerda bo‘layotgan gaplarning menga zarracha ham qizig‘i yo‘q, demoqchi bo'ldi. Unga qarab turib, bu yedagi gap-so‘zlarga hech aloqasi yo‘q odam, deb o'ylash mumkin edi. Lekin Glenarvan o‘zi-ni yo'qotmaslikka ahd qildi. U Ayrtonning sirli o'tmishidan ba’zi tafsilotlarni, ayniqsa Garri Grant bilan «Britaniya»ga tegishli qismini bilib olmoqchi edi. U yana so'roq qila boshladi. U qalbida qaynab toshayotgan g ‘azabini bosib, yumshoq va muloyim gapirishga harakat qilardi.
— Ayrton, — deb yana gap boshladi u, — men siz-dan ba’zi narsalarni so‘ramoqchiman. Javob berish-dan boshtortmasangiz kerak-a? Eng oldin shuni ay-ting: men sizni kim deb atay: Ayrton debmi, yo Ben Joys deb? Siz «Britaniya»da botsman bo‘lganmisiz-bo‘lmaganmisiz?
Ayrton go‘yo uning savolini eshitmagandek, ha-mon hotirjamlik bilan sohilga qarab turardi.
Glenarvanning ko‘zlari g ‘azab bilan chaqnab ket-di, lekin u o‘zini bosib, botsmanni yana so‘roq qila boshladi:
— Javob bering: «Britaniya»ni qanday sharoitda tashlab ketgansiz, Avstraliyaga qanday kelib qolgan-siz?
— Ayrton yana boyagiday beparvo qiyofada in-damay turaverdi.
— Menga qarang, Ayrton, — deb unga yana muro-jaat qildi Glenarvan, — javob bersangiz o‘zingizga yaxshi; ahvolingizni faqat ochiqdan-ochiq so‘zlash yengillashtirishi mumkin. Oxirgi marta so‘rayman: savollarimga javob berasizmi yo yo‘qmi?