Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Elenning kayutadan chiqib kelganini eng oldin ko‘rgan Mak-Nabbsning chehrasida tabiiy ishonchsiz-lik belgilari aks etdi.

Botsman Elen Glenarvanning iltimosiga nihoyat ko‘nibdi, degan xabar komanda orasida elektr uchquniday tez tarqaldi. Matroslar palubaga Tom Ostinning ishga chaqirgan hushtagini eshitib chiqqandan ham ko‘ra tezroq to'plandilar.

Glenarvan xotinini ko‘rib, uning qarshisiga otildi.

— Ayrton bor gapni aytdimi? — deb so‘radi u.

— Yo‘q,— deb javob berdi Elen,— lekin mening il-timosimga ko'nib, siz bilan uchrashmoqchi.
— Oh, azizim Elen, axir maqsadga erishibmiz-da!

— Shunaqaga o'xshaydi, Eduard!

— Unga men qo‘llashim kerak bo'lgan biror narsa va’da qilganingiz yo'qmi?
— Men unga faqat bir narsani va’da qildim: siz uning gunohini yumshatish uchun qo‘lingizdan kel-gancha harakat qilasiz.

605

— Xo‘p bo‘ladi, azizim. Ayrtonni hoziroq mening oldimga olib kelisha qolsin.
Elen Meri Grant bilan o‘z kayutasiga kirib ketdi, botsmanni esa Glenarvan kutib o‘tirgan kayut-kom-paniyaga olib keldilar.