Anesteziologiya asoslari haqida tushuncha

Bemorni anesteziya xolatidan chiqarish.

Operatciya tugagach bemor o’zi nafas olguncha O’SV da ushlab turiladi. Mustaqil nafas paydo bo’lgach bemor O’SV apparatidan olinadi. Intubatcion trubka orqali bemor nafas oladi. Mushaklar tonusi tiklangach, etarli nafas paydo bo’lgach ekstubatciya qilinadi (intubatcion trubka olib tashlanadi).

7. 
   Operatciyadan keyingi erta davr – 24 soat davomida bemorga hamma tomonlama katta e`tibor qilinadi. Xususan rekurarezatciya belgilari avvalgi 2 soat ichida (etarli nafas olishi) tekshirib turiladi.
   

Bemorni anesteziya va jarrohlik amaliyotiga tayyorlash.

Hayotiy muhim organlar funktciyasini nazorat qilish usullari. Monitoringi.
Bemorda intensiv terapiya, reanimatcion chora-tadbirlar, og’riqsizlantirish usullari qo’llanganda bemorning umumiy ahvoli doimiy ravishda nazorat qilinishi, natijalari qayt qilinishi (registratciya), hayotiy muhim organlar funktciyasiga baho beradigan kliniko-bioximik tahlillar qilinishi shart.
Bemor umumiy ahvolini to’g’ri baholash uchun quyidagi sistemalar ishini nazorat qilishimiz kerak.

• 
  Nafas olish sistemasi nazorati.
  

Nafas olish mexanikasi, nafas olish umumiy o’pka qarshiligi. O’pkalarning ventilyatcion hajmi. Nafas olishda O₂ miqdori va chiqarilayotgan havoda SO₂ miqdori. Qondan gazlar O₂ va SO₂ miqdori.

• 
  Yurak-qon tomir sistemasini nazorat qilish.
  

A.Q.H., markaziy va periferik qon aylanish dinamikasi, markaziy venadagi venoz bosim.
- Metabolizm nazorati
Kislota-ishqor muvozanati, elektrolitlar miqdori, umumiy oqil va uning frantciyalari. Osmolyarlik, harakati jigar va buyrak faoliyatini bildiruvchi ko’rsatgichlar va hokazo.
Anesteziya va operatciyadan oldingi davrda quyidagi masalalar hal qilinishi lozim:
- bemorning umumiy ahvolini baholash;
- anesteziya va operatciya xavfi darajasini aniqlash;
- bemorni anesteziya va jarrohlik aralashuviga tayyorlash;
- premedikatciya belgilash.