Қушдейдики: ёшингҳечқачон,
Ўнтўққизданошмасинасло.
Йигит сени жудасоғинган,
Ёрим, -дейди, -шошмасданасло.
Ўнтўққизданошмай тур, гўзал,
Йигитсенданшунисўрайди.
Йигит сени меҳр, садоқат
Ва ишқ гули биланўрайди.
Шоирқуштимсолиорқали лирик қаҳрамон – жангчи
йигитнингғалабагаишончинитасвирлашорқалиўзинингғоявий
мақсадиниҳамифодалайди :
У келадиалбатқошингга,
Элгашодликолибкелади.
Элгашодлик, омонликвабахт,
Олиб, довруғсолибкелади.
Шеърнингсўнггимисрасидашоиршеърнингғоясиниюксак
бадиийликбиланхулосалайди:
Ётоғинггақайтасан сен маст,
Кўрганкабигўёкибир туш.
Менингқалбимбўлибкўринар,
Сенгашунчасўзларайтганқуш
Демак, қуштимсолитилиданайтилгансўзлар лирик
қаҳрамон –жангчийигитқалбидагисўзларбўлишибиланбирга
шоирнингғоявиймақсади – қалбидагисўзлариҳамдир.
ҲамидОлимжоншеърларинингмавзукўлами, ғояси,
бадииятиватимсоллартизимибиланўқувчиларқалбиданўрин
олган. Айниқса, шоир ёр, жангчийигиттимсолларинибадиий
маҳоратбиланяратади. Ўқувчиқалбида ёр важангчийигит
тимсоллариганисбатанмеҳртуйғусиниуйғотадиҳамдаВатан
ҳимоясинимуқаддасбурчсифатидаталқинқилишгаэришади.
Эй муқаддасватанимиз – жонимизсан,
Номусимиз, шарафимиз, шонимизсан.
Тупроғингникўзгасурмоқэнгулуғбахт,
Томирлардақайнабтурганқонимизсан.
-дебкуйловчиВатанишқиваунинггўзаллигинимадҳэтувчи
атоқлишоирҲамидОлимжондир. ҲамидОлимжонбахтва
шодликкуйчиси, шу биланбирқатордаунингшеърларида
ватанигабўлганмеҳри, халқининг ички кечинмалари, дарду
қувончларияққолаксэтган. Ватан – инсонтуғилибўсган, унинг
киндикқонитўкилган юрт ҳисобланади. Ҳарбиринсон, хоҳ у
Do'stlaringiz bilan baham: |