Андижон давлат унивeрситeти филология ва тилларни ўҚитиш -5120101 факультeти

ватангамуҳаббатоналикмеҳриданустункелади. Бусўзларни
ўқиганТурсунқалбидаВатанмеҳриянадажўшуради. У ватан
учунжанггакирадиваҳалокбўлади. Лекин у жудахурсанд
бўлибтупроққа бош қўяди. У худдиёшболадек, онанинг
қучоғидаётгандекватантупроғига бош қўяди. Ватаншундай
буюкки, у инсонникомилликкаетказади. Шоиршундайдейди.
Мен элимнингюрагидаяшайман,
Эркдеганнингтилагидаяшайман.
ЧИМЁН ЭСДАЛИКЛАРИ
Тоғда юрар оҳу бир жувон,
Сочимни тарайди шаббода.
Менга бугун яқиндир осмон,
Булутлардан теппамда пода.
Қашқа тоғнинг ярқирар қори,
Ёнбағирда худди чумоли –
Ўрмалайман ва борган сари
Очилади бу ҳолнинг фоли:
Бунда гулнинг энг асллари,
Бахмал гилам, алвон пойандоз,
Табиатнинг бор фасллари:
Баҳор ва ёз қаршимда пешвоз.
Қояларда асрлик достон,
Дараларда оппоқ, мангу қор.
Чўққиларда оташ саратон,
Ёнбағирлар бинафша баҳор.
Гўзалликда туганмас булоқ,
Шамолда ўйнайди шалола.
Баҳор юрар кўчиб тоғма-тоғ,
Қўлларида лола пиёла
Йўлларимда зангори кўллар
Ойна каби тиниқ ва бежон.
Мен умримда кўрмаган гуллар...
Ном қўйишда ожиздир инсон.
Бу гўзалдир, бу ажаб бир ҳол,
Ҳам ваҳшийдир ҳамда осуда.
Бўлмасинми шоир тили лол,
Шамол учиб ўйнаса сувда?
Болалигим тутди ва бир бор,
Булоқ узра ётдим узалиб
Ва санъатга бермасдан озор,
Ҳовуч-ҳовуч сув ичдим қониб.
«ЧИМЁН ЭСДАЛИКЛАРИ» ШEЪРИ ҲАҚИДА
Чимёнга чиққан шоир ушбу шеърида тоғ манзара-
сини худди рассомдек чизиб беради. Тоғга чиққан одам-
га осмон яқин келгандек, тунда покиза осмонга қўлини