Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

mumkin. Agar dengizda suzish joniga tegsa, bu paytga kelib u boshqa shaharlarni koʻrib, 

boshqa ayollar bilan tanishib oladi, baxtli boʻlishning boshqacha yoʻllarini topadi. 

 

«Bilmadim, diniy maktabda Tangrini qanday topardim», — Oʻyladi Santyago koʻtarilib 

kelayotgan quyoshga qarab. 

 

Oʻzining safarlarida u doim noma’lum yoʻllardan yurishni ma’qul koʻrardi. Bu cherkovda 

hali biror marta tunashga toʻgʻri kelmagan, garchi bu oʻlkalarda tez-tez boʻlib tursa-da. 

Dunyo keng, cheku chegarasi yoʻq va Santyago ozroq vaqt qoʻylarni oʻz mayliga qoʻyib 

bersa, albatta, qandaydir qiziq voqeaga duch kelardi. Faqat qoʻylar har kuni yangi 

yoʻllarni topishayotganini, yaylovlar va yil fasllari oʻzgarayotganini tushunmaydi: 

ularning miyasida faqat qorin toʻygʻazish ehtiyoji bor, xolos. 

 

«Ehtimol, biz ham shunaqadirmiz, — Oʻyladi choʻpon. — Axir, men oʻzim ham 

movutchining qizi bilan tanishganimdan keyin xayolim biror marta ham boshqa ayollarga 

ketmadi-ku». 

U osmonga qaradi, chamaladi, peshinga qolmay Tarifda boʻladi. U yerda kitobni 

boshqasiga, qalinrogʻiga almashtirib olsa, suvdonini vinoga toʻldirib, soch-soqolini 

oldirsa, movutchining qizi bilan uchrashuvga shay boʻladi. U boshqa bir choʻpon qizni 

ilib ketgan boʻlsa-chi, degan xayolga bormaslikka urindi. 

 

«Hayot shunisi bilan qiziqki, tushlar rostga aylanadi», — Oʻyladi Santyago osmonga 

koʻz tashlab qoʻyib, qadamini tezlatarkan. 

 

U Tarifda tushni ta’birlaydigan kampir yashashini esladi. Qani aytsin-chi, ikki marta 

koʻrgan bir tushning ta’biri qanaqa boʻlarkan. 

 

Kampir mehmonni orqa tarafdagi oshxonadan turli 

 

rangdagi plastmassa munchoqlar shodasidan yasalgan parda bilan ajratilgan xonaga 

yoʻlladi. Xonada stol va ikkita stul bor, devorda Masih yuragi tasviri tushirilgan surat 

ilingan. 

 

Uy bekasi Santyagoni oʻtirgʻizdi, oʻzi uning qarshisiga oʻtirib, ikki qoʻlidan ushladi va 

past ovozda duo oʻqidi. 

 

Aftidan, bu loʻlilar oʻqiydigan duo edi. Choʻpon bolaga loʻlilar tez-tez uchrab turardi — 

ular ham, garchi qoʻy boqishmasa-da, dunyo kezib yurishadi. Odamlar ularni yolgʻon-

yashiq aytib kun kechiradi, gunohga botib yashaydi, bolalarni oʻgʻirlab ketadi va bu 

bolalar keyinchalik ularning asiriga aylanib qoladi, deyishadi. Santyago goʻdakligida 

loʻlilar oʻgʻirlab ketishidan oʻlguday qoʻrqardi, hozir loʻli kampir qoʻllaridan ushlaganda 

vujudida oʻsha qoʻrquv uygʻondi. 

 

---