Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

— Qabila boshliqlari oldiga bor, — buyurdi u Santyagoga. — Ularga qoʻshinning bizga 

yaqinlashib kelayotganini xabar qil. 

— Ular ustimdan kulishadi. 

— Yoʻq, kulishmaydi. Ular sahro odamlari, demakki, ular belgilar va alomatlarni 

e’tiborsiz qoldirishmaydi. 

— U holda hammasi ularning oʻziga ayon boʻlgandir. 

— Ular bu haqda bosh qotirishmaydi, chunki agar Ollohning irodasi bilan nimanidir 

bilishlari lozim esa, kimdir kelib bu haqda aytadi, deb ishonishadi. Avvallari ham koʻp 

marta shunday boʻlgan. Endi bu xabar bilan sen e’tibor topasan. 

 

Santyago Fotimani oʻyladi va vohada joylashgan qabila boshligʻining qoshiga borishga 

qaror qildi. 

—Meni boshliqlar oldiga oʻtkazib yubor, — dedi u kattakon oq chodir eshigi oldida 

turgan soqchiga. — Sahroda men alomatlarni koʻrdim. 

 

Soqchi bir soʻz demay chodirga kirib ketdi va ichkarida ancha ushlanib qoldi. Keyin oq 

zarbof yaktakli yosh arab bilan birga chiqib keldi. Santyago unga oʻziga koʻringan 

manzarani gapirib berdi. U kutib turishini aytib, tagʻin ichkariga kirib ketdi. 

 

Oqshom tushdi. Chodirga arablar, chet ellik savdogarlar kirib-chiqib turishardi. Koʻp 

oʻtmay gulxanlar ham oʻchdi va vohaga asta-sekin jimjitlik choʻkdi. Faqat kattakon 

chodirda chiroq yonib turardi. Bu vaqt mobaynida Santyago Fotima haqida oʻyladi, 

garchi qizning boyagina aytgan gaplarining mohiyatini hali ilgʻay olmagan boʻlsa-da. 

 

Nihoyat uzoq kutishdan keyin uni chodirga qoʻyishdi. 

 

Chodirda koʻrganlari uni hayron qoldirdi. Sahroning qoq oʻrtasida bunday joyni 

koʻraman, deb hech oʻylamagandi. Oyoqlari qalin gulli gilamlarga botdi, tepada sof 

oltindan ishlangan qandilda shamlar yonib turibdi. Qabilalar boshliqlari toʻrda gul 

tikilgan ipak yostiqlarga yonboshlab oʻtirishibdi. Xizmatkorlar kumush patnislarda 

shirinliklar va choy keltirishadi. Boshqalari chilimlarning olovidan xabardor boʻlib 

turishibdi, havodan tamaki tutunining yengil xushboʻy hidi taraladi. 

 

Santyagoning roʻparasida sakkiz nafar kishi bor edi, biroq u boshliq — Oʻrtada oʻtirgan 

zarbof yaktakli arab ekanini aniq payqadi. Uning yonida boya chodirdan chiqib u bilan 

gaplashgan yigit oʻtiribdi. 

— Alomatlar haqida gapirgan musofir kim? — soʻradi qabila boshliqlaridan biri. 

— Menman, — javob qildi Santyago va koʻrganlarini aytib berdi. 

— Nega endi sahro bir muhojirga bu haqda belgi beribdi, axir, bu yerda bizning 

ajdodlarimiz yashab oʻtgan boʻlsa? — soʻradi boshqa bir qabila boshligʻi. 

— Chunki mening koʻzlarim hali sahroga koʻnikmagan, bu yerliklar payqamagan 

narsalarni koʻradi, — dedi Santyago va koʻnglidan: «Boz ustiga menga Olam Qalbi 

ochilgan», degan gap oʻtdi. 

---