Aldanganlar guruhi

Agar bir inson vaqtida sevilib, tark etilgan bo'lsa, inson zotini sevilishga munosib bir mavjudot, deb hisoblamaydi.

Vidolashmayman, biroz tanaffus qilaman...

Va nihoyat xotimaga yetib keldik... Men bu qismni yozishda doim hayajonlanaman. Xotimani yozar ekanman, о zimni go yoki bir filmning eng ta'sirli sahnasini tomosha qilayotgandek his qilaman. Hissiyotga berilgancha, ко zlarim jiqqa yoshga to'lib-to'lib qoralayman sahifani. Xuddi qadrli narsam bilan vidolashayotgandek tuyuladi. Mayli, gapni ko'p cho'zmaylik. Xayollar haqida gaplashaylik? Ular judayam go'zal, shunday emasmi? Garchi, haqiqatga aylanmasa ham, insonning eng ko'p yashaydigan joyi bu - uning xayollaridir...

Kimningdir cho'ntagi qappaygan, ammo suradigan xayoli yo'q. Kimdir cho'ntagi va qornini to'ydirish bilan birga ruhiga ham ozuqa berishga katta ahamiyat beradi. Kimnidir esa na boradigan biron joyi, na ovunadigan bir insoni bor. Faqatgina haqiqatga aylantirishni istagan va suyanib qolgan yolg'iz xayollari bor xolos. Bir kuni u xayollari haqida bir insonga aytib beradi va bor xayollari ham puchga chiqadi.

Men bolalik xotiralariga katta ahamiyat beradigan, ammo bolalik davrini surmagan bir insonman. Bosh suqib boradigan biror makonim va biror kimim yo'q edi. Shunda o'ylab-o'ylab shu fikrga keldim, "Modomiki, bolalik davrini surolmagan ekanman, loaqal go'zal xayollar surishim kerak", dedim o'z-o'zimga.

Xayollarimning asosiy qismio'zmualliflikkitobim- ni yozib chiqarish to'g'risida edi. Ammo shunday yozuvchi bolayki, kitoblarimni minglab insonlar o'qisin degan