Айтматов Ш. боранлы бандирги

татты. Ол бармағын шошайтып, бнр нәрселерди айтып,
бақырады. Суд жуўапкершилнгп, штраф деген 
сөзлер
66
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

қулағыма тал-тал еситиледи. Бирақ мен 
ҳеш қандап
жуўап қайтармадым. Маған енди бәри-бир еди. Началь-
ник протоколын тыққышлап, қол қойыўды буйырды. Ме-
ннн қәлемди услаўға ла ҳалым жоқ еди.
Сол ўақытта инвалид қонсым онын қолында қаға-
зын жулып алды. Ҳәккелеўи менен 
оны 
ийтергишлеп,
ызалы түрде начальникке:
—Тийме оған! Әкел бери, қолды өзим қояман. Стоп-
кранды жулған мен, жуўап беретуғын да мен!—деп ба-
қырды.
Әзелден рус жери—Сибирь бойынша кешихкен бизин
поездымыз асығып киятыр. Купеде қонсымнын гитарада
шерткен муцлы намасы еситиледн. Урыстан кейинги ал-
ғашқы ушырасыўымнын қайғысын жесир рус ҳаяллары-
нын азалы узақ қосықларындай жүрегимде сақлап ба-
ратырман.
Жыл изинен жыллар өтпекте. 
Бурынғылар 
кетип,
келешек өмир өзинин үлкенли-кишили машақаты менен
алға шақырады. Күйеўге мен жүдә кеш шықтым. Бирақ,
маған жақсы адам тап болды. Ҳәзир бизин семьямыз,
балаларымыз бар. Өзлернмнз де татыў турамыз. Мен ен-
дп философпя илнмлерпнин докторыман. Тез-тез коман-
дировкаға шығыўыма туўра келеди. Көп рет шет еллерде
болдым. Бнрақ аўылға бара алмадым. 
Буған 
әлбетте
көплеген себеплер болды. Сонда да мен өзимди ақлайын
деп отырганым жоқ. Жерлеслерим 
менен 
қатнасықты
үзгеним—киширилмес гүнә. Бирақтәғдир усылай болған
сон, не илаж бар? Мени бурынғыларды умытты деўге