Айтматов Ш. боранлы бандирги

олар 
бәрха 
көринип
турады.
4
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Неше рет узақ жерлерден қайтып киятырып; 
«егиз
гүжим қашан көринеди.’' 1езирек аўылға келип, дөнес-
ликке оарсам екен. Оннан кейин теректид түоинде
узад ўацыт турып, олардық жапырадларынын, сылдыр-
лысын мийрнм цанғанша тьщлар еднм» деп тадатсыз-
ланаман.
Аўылымызда терек дегенлер жүдә көп. 
Бирақ, мы-
на гужпмлер өз алдына—олардыц айрықша тили, ай-
рықша сайрағаи жаны бар болыўы итимал. 
Мейли
түнде, мейли күндиз қашан келсец де, олардыц шақалары
шайцалып, жапырацлары 
бир-бирине урып, ҳәр түрли
намада сылдырлайды.
Көп жыллардан соц бул еки теректиц сырын би-
лип алдым. Олар дөцесте, жән-жақтан самал келету-
ғын бийик жерде, 
©сип турғанлықтан 
кишкене 
ғана
самал ессе де, булар 
оған 
үн 
қосып 
жапырақлары
сылдырлайды екен.
Бирақ, бул ҳақыйқатлықты билиў мени ҳеш те ту-
цилдирген жоқ. Қайта, елеге шекем баяғы 
бала күнги
сезимлеримди жүрек 
түпкнринде 
сақлайман. 
Дөцес-
ликте өсип турған сол еки терек усы 
ўақытқа 
шекем
маған айрықша сыры бардай сезиледи. Өйткени мениц
балалық дәўирим сыйқырлы көгилдир айнаныц сыны-
ғындай усы еки гүжимниц түбинде қалды...
Жазғы дем алыс 
алдындағы ец соцғы оқыў күни
биз балалар усы жерге, теректпц басындағы 
қус 
уя-
ларын бузыў ушын, жуўырысып келетуғын едик. Ҳәр