Adabiyot Abituriyentlar uchun 3-qism mustaqillik davri o‘zbek adabiyoti

Qo‘chqor: — Bolaning oldida sharmanda qilding-ku odamni!
Qumri: — Meni el-u yurt oldida sharmanda qilganingiz-chi?
Qo‘chqor: — Ichgan men, sen nega sharmanda bo‘lasan?
Turobjon:— (Qaytib kelib, uyga qaraganicha.) Kuchingiz yetmaydi-yov, dada.
Qo‘chqor: — (Ma’yus.)Bu nima bo‘pti, o‘g‘iltoy, yelkamiz qanaqayuklarni ko‘tarmagan...
Qumri: —Bo‘laqol, bolam. (Sumkani olib, o‘g‘lini yetaklaganicha.)Yaxshi-yomon gap o‘tgan bo‘lsa, xafa bo‘lmang, dadasi... (Ketadi.)
Qo‘chqor: — Ketsang, yechib ket, ho‘! Insofing bormi, o‘zi, qanaqa odamsan? (Alam bilan.)Mastligimda urib, mayib-payib ham qilib qo‘ymagan ekanman — jimgina uyda o‘tirardi...
(Atrofga chorasiz alanglaydi. Asabiylik bilan qandaydir kuyni xirgoyi qiladi... Tashqarida mashinaning kelib to‘xtagani eshitildi. Ko‘p o‘tmay Olimjon bilan shofyor yigit odam bo‘yi keladigan yog‘och yashikni ko‘tarib kirishdi.)
Olimjon:— E-e, Qo‘chqor aka, assalomu alaykum! Mana tag‘in keldik-da. (Ko‘rishmoqqa qo‘l cho‘zadi.) Iye?.. Kim bunaqa qildi?
Qo‘chqor: — Kim bo‘lardi, bunaqa bema’ni narsa faqat bizning xotindan chiqadi.
Olimjon:— E-e, chatoq bo‘pti-ku! Ketib qoldilar, deng? Attang... Nega bog‘ladilar o‘zi?
Qo‘chqor: — E, Olimtoy, surishtirib nima qilasan, avval qo‘lni yechsang-chi! Kechadan beri onamni Uchqo‘rg‘ondan ko‘rdim!
Olimjon:— Ha-ya... (Yechadi, Qo‘chqorning belidan olib karavotga o‘tqizadi.) Kechadan beri turibman, deng?
Qo‘chqor: — Voy, jonim-ey!.. Shu, xotin zotini kim o‘ylab chiqar ganekan-a, Olimtoy?
Olimjon:— (Kulib.)Birovni birov o‘ylab chiqaradimi, qiziqmisiz, Qo‘chqor aka.
Qo‘chqor: — Yo‘q, shu xotinlarni ataylab birov o‘ylab chiqargan, bog‘lab tashlasin, deb!
Olimjon:— Xo‘sh, sog‘liqlaringiz yaxshimi, Qo‘chqor aka?
Qo‘chqor: — Zo‘r! Otday! (Arqonga ishora qilib.)Ana, otga o‘xshab tikka turib uxlayapmiz...
Olimjon:— (Hovlini ko‘zdan kechirib.) Xafa bo‘lmang-u, Qo‘chqor aka, lekin kennoyimga ham qiyin-da. Ahvolni qarang: haliyam o‘choq, haliyam tezak yoqiladi. Progress yo‘q.