Abbatisa – ayollar katolik monastirlarining boshqaruvchilari. Abbatlik

~ M ~

Madonna (ital.mening xonimim) – xudo (Iso Masix) onasi, bibi Maryamga nisbatan ishlatilgan takalluf.
Magdeburg huquqi – XIII asr oxirlarida Magdenburg (Germaniya) shahar aholisining erkinlik huquqi. M.H. lari nemis kolonistlari tomonidan Polsha, Litva va Galisiyaga ham tarqatilgan. Polsha qirollari va Litvaning buyuk knyazi M. H.larini alohida shaharlar boshqaruvi uchun joriy qilgan. Unga koʻra shaharlar sud, soliq imtiyozlari va oʻz-oʻzini boshqarish huquqiga ega boʻladilar. Shu orqali ular shaharlarning noroziligini kamaytirishni rejalashtirgan. XVII asrgacha Germaniyada saqlanib qolgan.
Magistr (lot. magis – boshliq, oʻqituvchi) – oʻrta asrlar ta’lim tizimida bakalavr va doktor bilan birga keng qoʻllaniladigan ilmiy unvonlardan biri. Odatda M.lar ma’lum bir fanlardan dars berish huquqiga ega boʻlishgan va koʻproq oʻqituvchi mazmunida qoʻllanilgan. Shu bilan birga katolik cherkovida papa amaldorlari. Diniy ritsarlik ordenlarining rahbarlari ham M. deb atalgan.
Magnat (lot. magnus – katta, buyuk) – Gʻarbiy Yevropa davlatlarida yirik feodallar, oliy aristokratlarning nomlanishi.
Majusiylik (fors-arab.) – 1) Quyosh yoki olovga sigʻinish. Islomga qadar kop’chilik xalqlarda M. e’tiqodiga sigʻinish boʻlgan. Avval boshda zardoʻshtiylikni anglatgan; 2) Yakkaxudolik paydo boʻlgunga qadar mavjud boʻlgan e’tiqodlarni anglatish uchun ham qoʻllaniladi.
Makedonlar – Vizantiya imperatorlari sulolasi (867-1056), Vasiliy I asos solgan. Sulola oʻz nomini Makedoniyadagi fem nomidan olgan. Sulola imperatorlari Roman I, Konstantin VII, Roman II, Vasiliy II lar turli xil qiziqishlarga ega boʻlishgan. Bu davrda ozod dehqonlarning soni kamayib, ular qaram dehqonlarga aylanib borishgan. Nikifor I va Ioann I lar davrida yirik yer egaligi kuchayib borgan. Ular mahalliy harbiy vazifalarni bajarishi natijasida mavqeyi ortib, Konstantinopol zodagonlari bilan koʻp marta ziddiyatga ham borishgan. M. boshqaruvi davrida imperiya qudrati arablar bosqini natijasida zaiflashib borgan. Shu bilan birga sulola davri davlat boshqaruvining “oltin asri” sifatida tilga olinadi. Shu davrda Vizantiya imperatorlarining elchilarni qabul qilish marosimlari, saroy boshqaruvi tartiblari vujudga keldi.