|
7-BOB
QONGA QON
Mening butum tanam toshdek qotib qoldi... Renesmi qo'llarimni mahkam
ushlab olgan edi. Mening ko'zlarim Volturiylar kelayotgan daraxtlar orasidagi
zulmatga yo’naltirildi. Men faqat bitta narsani o'ylardim - agar qalqonim ishlasa edi,
men uni tinimsiz boshqara olsam edi... Qaniyni… Oilamni tushkunlikka solmaslik
uchun… Chunki jang natijasi shunga bog'liq bo'ladi. Hammaning taqdiri menga
bog'liq... Bu safar jangni oldini olish mumkin emasligini aniq bilardim. Volturiylar
qat'iyatli va hech qachon o'z maqsadlaridan voz kechishmaydi. Ular bizni yo'q qilish
uchun kEllishmoqda, men bunga zarracha shubha qilmayotgandim. Ruhiy jihatdan
men jangga tayyorgarlik ko'rayotgan edim. Jangning yuzlab variantlari mening ongim
bo'ylab tez aylanib yurar, lekin faqat ikkita natija bo'lishi muqarrar edi: yo biz, yo
ular!
Birdan ko'zlarim qalin yaproqlar orasidagi ohista harakatlarga tushdi.
Atrofimda himoya aurasi (qobig’i) hukm surar, bu esa havoni tozalayotganday tuyular
edi. Bir lahzadan so’ng o'rmondan qorong'u sharpa, soyalar chiqib keldi. Ularning
soni ellikka yaqin edi, ehtimol undan ham ko'proq. Bu holat esa meni dahshatga soldi.
Shuncha vampirga qarshi imkoniyatimiz yetarmikin? Men nigohimni Bagirraga
qaratdim. U menga orqa o'girib turardi, men uning yuzini ko'ra olmasdim, lekin tanasi
shunchalar o'ziga bo'lgan ishonch va to'la jangovar tayyorlik energiyasidan nur sochib
turardi. Bu energiya undan ko’chib bizga o'tdi, u xuddi bizning qalqonimiz singari
bizni o'rab oldi va hammamizni o’z ostiga go’yo muhofazaga oldi. Endi ishonchim
komil bo’ldi – Bagirra bizni qalqon bilan qoplagandi. Yo'q, meniki kabi emas. Bu
boshqacha energiya edi va uni men buni osonlik bilan payqadim. Bagirraning qalqoni
bizga uning kuchi va g'ayratining bir qismini o’tkazardi. Endi men bu qalqonni yaxshi
his qildim va hatto uning chegaralarini ham ko'ra boshladim. U hammamizni o’rab,
o’ziga hos muhitni hosil qilgandi.
@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
Yaqinlashib kelayotgan soyalarga diqqat bilan razm soldim. Ular Volturilar edi
– adashishim mumkin emasdi. Ularning hammasi qora rido kiygan, lekin yuzlari
parda ortida yashirilmagandi. Aftidan, ular bu orolda yashirish uchun odamzod
yo'qligini bilishgan. Faqat biz bor edik va ular... Oldinda ikkita aka-uka kelardi.
Ehtimol, ular Aro bilan uyimizga kelgan o’sha vampirlardir... Demak, ular uning
asosiy ruhiy qalqoni bo'lgan, ya’ni ular mening asosiy raqiblarim bo’lishi mumkin.
Aroning o'zi va uning izdoshlari ortda ohista kEllishardi. Ular turli xil ko'rinish va
yoshdagi vampirlarning zich zanjiri bilan muhofazalangandi. Ular yetarlicha
yaqinlashgach, ularning yuzlaridagi ifodalarni bemalol ko’rish imkoniyati shakllandi.
Ularning tashqi qiyofalari... Ular ringga chiqqan bokschilarga o'xshardi. Bu ular
uchun shunchaki ishdek tuyulardi. Aro haqiqatan ham kuchli va sodiq armiyani
yaratishga muvaffaq bo'libdi. Butun dunyodagi tengi yo'q qo'shin…
Ularning barchasi tekislikdan o'tib, Bagirradan bir necha qadam narida bizning
qarshimizga to'xtashdi. Endi ularning kuchi va soni yanada aniqroq sezildi. Ular
olomon ichida bizni oyoq osti qilishlari mumkin edi.
Ikkita yetakchi yigit o’z rahnamolarining o'tishi uchun ora bo’shatishdi. Aro
oldinga biroz qadam tashladi va o'zining jirkanch ovozida gapira boshladi:
- Karlayl, qadrdonim! Ko'ryapmanki, siz bizlarning yordamimizni ham
kutmasdan, bu yovuz maxluqni yo'q qilish uchun birgalikdagi rejamizni amalga
oshirishga kirishgansiz! Bu maqtovga sazovor! – U makkorona nigohini Bagirraga
qaratdi.
Karlayl norozilik bildirish uchun og'iz juftladi, ammo Bagirra undan avval so’z
boshladi:
- Yovuz maxluq deganda sen o'zing va yoningdagi qabih kimsalarni nazarda
tutyapsanmi, Aro? – bu so'zlardan so’ng u qahrli jilmaydi.
Aro sekin boshini Bagirra tomon burdi va uni o’tkir qarash bilan qarshi oldi:
- Oh, chatishma maxluq ovoz bergan ko’rinadi? Salom, mashhur Bagirra!
Nihoyat, sen bilan uchrashganimdan xursandman. Bugun men o'nlab yillar oldin
boshlagan ishimni yakunlayman va, nihoyat, Vergil klanining so'nggi vakilini ham
yo'q qilaman!
Bagirra o'zining kuchi va ustunligini zavq bilan namoyish etib, qo'llarini beliga
qo'ydi. – Yo'q, Aro! Aksincha, men yer yuzidan bir necha o'nlab yaramaslarni qirib
tashlamoqchiman, shuning uchun ko’plab yillar mobaynida yashab kelmoqdaman. –
Uning qalqoni yangi, hayratlanarli kuchga kirgandi. Bu kuch bizni energiya bilan
yanada kuchliroq ta’minladi, bizga dalda berdi. Vujudimdan elektr toki o’tayotganini
sezardim. Bu yoqimli, ajib tuyg'u va cheksiz kuch hissi edi.
Aro namoyishkorona Bagirradan yuz o'girdi. Uning ifodasi muloyim va
do'stona bo'lib qoldi.
@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Do'stlaringiz bilan baham: |
