@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
narigi dunyoda… Men esa buni kuzatib turaman. Aytgancha, Aro, sen ruhning nima
ekanligini tez orada bilib olasan. Menga ishon, keyingi dunyoda qalbingni mangu
zulmat chulg’ab oladi. Shunday qilib, sen ikki marta kuyishingiz kerak. Birinchisi, bu
gulxan ustida – u yonayotgan gulxanga ishora qildi. – Va keyin do'zaxda! Bu so'zlar
bilan Bagirraning yuzi baxtli tabassum bilan porladi.
Aroning yuzi kulgu aralash jilmaydi. Bu qo'rquv dahshatga solgan jilmayish
edi. Ammo u tezda his-tuyg'ularini so’ndirdi va uning ifodasi yana mo’tadil bo'lib
qoldi. U nafrat bilan Bagirraga qaradi. – Xo'sh, jirkanch maxluq, o'lish vaqting keldi!
Baxslashib o’tirishdan nima foyda? – Keyin deyarli sezilmagan holatda bosh irg'ab,
qo'shiniga oldinga borishni buyurdi. Ilgari uning atrofida tinch turgan vampirlar…?
Go'yo ular jonlanib, kuchimizga baho berib, uloqtirish vaqtini tanlagandek, asta-sekin
biz tomon yurishni boshladilar. Aro qimirlamadi va faqat qo'llarini ko'kragiga qo'ydi.
– Alvido Kallenlar, alvido Vergil va Danteylar! Men sizlarni yo’q qilaman! Bu
so'zlarni ayta turib u qahqaha otib kulib yubordi. U g'alaba qozonganiga ishonch hosil
qilardi.
Vujudimni qo‘rquv zanjirband qildi. Vaziyatning butun dahshati, nihoyat,
menga yetib kela boshladi - endi shiddatli jang boshlanadi, bu jangda biz
hammamiz
halok bo'lamiz... Men qora rido kiygan vampirlarga nafrat bilan qaradim. Ular o’lim
jangida to'qnashish uchun yetarlicha yaqinlashdilar. Butun Volturiylar qo'shini
Bagirradan bir necha qadam narida turardi. Bu holat meni seskantirib, diqqatimni
jamlashga majbur qildi. Men Renesmini quchoqlab, uni qo'llarim bilan o’radim va
butun oilamga, shu jumladan, Jeykob va Bagirra ustiga qalqonimni tashladim. Darhol
noma'lum kuchlar har tomondan qalqonimga zarba berishni boshladilar. Ammo ular
biz uchun qo'rqinchli emas edi. Men ularning hujumini osonlikcha bartaraf qila
olardim. Mening qalqonim mustahkam edi. Men buni hayratlanarli tarzda osonlikcha
bajarardim. Endi Volturiylar armiyasining jismoniy hujumi ko'proq tashvishga sola
boshladi. Bagirra menga boshimizni telepatlar (ruhiy hujum)dan himoya qilish
majburiyatini yukladi va o'zi jismoniy jangni tanladi. Umid qilamanki, uning kuchi
ularning barchasini yo'q qilish va oilamizni himoya qilish uchun yetarli bo'ladi.
Bagirradan chiqadigan quvvatni his qildim. Uning kuchi ishonchimni yanada
mustahkamladi. Uning qasos olishga chanqog'i shunchalik kuchliki ediki, bu uning
himoyasi ostidagi har birimizga o’zgacha kuch tarqata boshladi.
Ammo, kutilmaganda, o’zgacha bir narsa yuz berdi. Bagirra mudofaa holatiga
tushdi. U egilgan, sochlari itni ko'rgan mushukning tuklariday tik turar, barmoqlari
tirnoqlarga burkandi. Uning bo'g'zidan bo'g'iq, xirillagan tovush chiqa boshladi. U
kapalakdek osongina baland ko'tarib, havoda panterraga aylandi. Ulkan qora qoplon
bo’lib, yerga tushdi. Orqasidagi mo'yna ko'tarilgan, tishlari yaqqol ko’rinib turardi.
Ko'zlar olmosdek tovlanuvchi yorqin yashil tusga kirdi. Bagirra g'azab bilan xirilladi