Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

барарман — боришга қарор қилган шахс.
баргаҳ (Тўртк.) эск, подшоҳ бўладиган уй: падша қыйзны ўзбаргаҳына чакыртыпты, қыйз гәлмәрти (Қ. Қиз).
бардамлы (Хўж., Бер.) — бадавлат: бизләрәм бардамлы эдик(Хўж.).
Бардан - чиптадан ишланган дон соладиган идиш.
барқулла (Хўж., Қўнг.) - 1. тамомила, бутунлай; 2. доимо, ҳамиша.
барлама-йўқлама, синф журнали
барламақ-текшириб кўрмоқ; ахтармоқ; разм солмоқ
барлы - бой, бадавлат; барлы адамларда ҳǝммǝ нǝрсǝ бар (Хитой)
барлығы - (Хўж., Қўнғ.) - бари, барчаси.
барҳа - барҳа (Бер., Хўж.) ҳамиша, ҳамма вақт, доимо; нуқул.
басабас - 1. ур-йиқит, қирғин; 2. тўполон, тиқилинч. басалдырық//басма//бастырық - (Хўж., Қўнғ.) о бастырғы (Тўртк.,С. бий) ~ бастырық (Бер., Манғ., Хўж.)- от ёпити.
басырынықмақ - босинқирамоқ, алаҳсирамоқ.
басқал - (Хўж., қўнғ.) - ариқнинг сувини баланд ерга чиқариш мақсадида босилган тупроқ аралаш шох-шабба.
басқалдақ - (Хўж., Қўнғ., Манг.)ариқ устига шох-шабба ташлаб қурилган кўприкча.
басқич/ /басқыш (Хўж., Қўнг.) — нарвон, шоти; зинапоя.
басқыч II (Манғ., Бер., Хўж.) - сиёҳшимгич.
басма - юлғундан ишланган, конуссимон шаклдаги балиқ тутадиган асбоб. бастырық - (Бер.) очилмаган қўриқ: бастырық йер очилмаган қўриқ ер. батбат - зоол, қумга ботиб кетадиган калтакесак.
батыл - ишлатилмай турган нарса; қаровсиз қолган предмет, нарса: батыл йер — бир неча йил суғорилмай қолган ер (Бер.);
батыл арық — бир неча йил сув оқмаган ариқ.
батыш - (Хўж., қўнғ.) гарб: волардың авулы батыш таманда(Қўнғ.).
батмақ - (Хўж.) — батқоқ: джер дым бaтмaқ, бармайаққой (Қ. чоли). баша - (Тўртк., Бер.)- устунни қошга биркитиб турадиган ёғоч.
башармақ— 1. бошқармоқ, раҳбарлик қилмоқ; 2. уддаламоқ.
башмақ - (Хўж., Қўнғ., Қ. чок) бир-икки ёшли бузоқ.