Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

қырғый ‒ кўч. м. эпчил, чаққон.
қырғулақ (Хўж., Қўнғ.) ‒ гаранг, кар: дым қырғулақ ғарры (Хўж.).
қырыстан ‒ мавҳум, ҳеч ерда йўқ жой ; ҳеч ер, ҳеч қаер: во айтканыŋ қырыстанда йоқ (Қ. чоқ); қырыстан тоғай ‒ қалин тўқай, тўқайзор.
қырқат (Бер.) ‒ анат. қатқорин.
қырқылық // қырлық ― жоди: қырқылык кесмәй қалды.( Бер.).
қырқым ― 1.жун қирқиш мавсуми.
қырқма (Тўртк., С. бий )қ .джабағы :бизни қулун қырқма болды(С.бий).
қырмыш (Манғ., Хўж., Қўнғ.)~ қурмыш //қурмуш ( Тўртк., Бер.)― кичик тўрт шаклдаги гўшт солиб пишириладиган сомса.
қырпық ― қоракўл тери:қырпық пыланды ашырып бәджәрдик (Манғ.).
қыртма ―ён томонлари силлиқ бўлган ошиқ.
қырттай//қурттай ― 1. жиндек, озгина ,қиттақ; 2. кичик , кичкина(бола).
қырчымақ― 1.қирмоқ., 2 арчимоқ, артмоқ.
қысынмақ― қийналмоқ; ўнғайсизланмок, хижолат тортмоқ,оғирсинмоқ.
қысрақ― бия, байтал:қырқ қысрақ кәрәкмә,қырқ қынрақ кәрәкмә?
қытмыр (Манғ., Хўж.,)― хасис,зиқна ,қаттиқ,кўл ( одам).
қычамақ (Хўж., Кўнғ.)―қистамоқ, тезлаштирмоқ.
қычыма (Тўртк., Бер.)― мед.,вет. қўтир .
қобда (Бер.)қ ғобдай:күгирт қобдан барма?( Б. боз.).
қоджалақ(Хўж.)―ифлос ,кир(бола).
қозақ―эск. бўз тўкийдиган дастгоҳ.
қозыкөш (Бер.)― қўзичоқлар юриб бора оладиган 2―3 км масофа.
қойлық― кўйларнинг оёғини боғлайдиган тушов ип.
қоқыр ―1.олифта , 2.мағрур, гердайган,мақтанчоқ.
қолақы (Хўж., Кўнг.) ~қолаққы(Манғ.)― иш ҳақи, бирон ишни бажаргани учун тўланадиган ҳақ.
қолачык//қолы ачық ―сахий ,ҳотамтой:қолачықтыŋ йолы ачық. (Манғ.).
қолбайыр (Хўж., Кўнғ.,) ― қўлда асраб катта килинган ювош мол.
қоллық (Бер., Манғ,)―қўлқоп:базарда джүн қоллықлар уч манат(К. қиз.).
қолтық (Қ.бой)―усимлик шохи ёки барги тагидан чиққан шохча.