Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

қатар ―ўкдон,патронтош (белга боғланган ўкдон).
қатымақ ―солмоқ; аралаштирмок :сөгаш айран қатып ичиләди (Манғ.).
қатым-карыш I―аралаш-куралаш; чалкаш -чулкаш.
катым-қарыш II ―1. ўзаро муносабат;бориш ―келиш; 2.(Қўнғ.)кўч м.хотин томонга яқин кишилар.
қатын-чаға (Хўж.) ―бола-чақа.
қатма (Кўнг.)―мед. қабзият.
қачав ―искана.
қачар (Манғ., Бер.)―тана,ғунажин.
қачығрақ―узоқроқ, йириқроқ:үйи бизикиннән қачығрақ.(Бер.).
қаш(Манғ., Бер.)~ қа : ш(Тўртк ., С. бий )―айвон тепасига,узунасига кўйилган катта,текис ёғоч.
қашав─қашлағич.
қашы ( Манғ., Бер., Хўж.)~ қа : шы ( Тўртк., С. бий) ─ёни, олди, ҳузури: башыдан вѳтмǝгǝнниŋ қашыдан вѳтмǝ (Хўж).
қа : рджан ( Тўртк., С. бий) ─ сержаҳл, баджаҳл, тажанг.
қǝвǝндǝр //қǝвǝндǝрǝ─қостар ( Манғ., Хўж., Қўнғ.) ─ ҳомий, ҳомийлик, ҳимоячи, ёрдам берувчи.
қǝвлǝ ( Тўртк.) ─ гўшт ва гурунч баробар солиб пиширилган шавла.
қǝдǝ ─ урф-одат, удум; қоида.
қǝлǝмгүл ( Манғ.) ─ жингалаклари жуда кичик бўлган қоракўл тери.
қǝлǝм қулақ ( Манғ.) ─ нозик, узун қулоқли мол.
қǝмǝр ─ 1. Узун бўйли, баланд наслдор қўй ; 2. яхши нав қоракўл тери.
қǝмǝш ─ мед. милк (тиш милки).
қǝнǝзил ─ мед. бўйин лимфатик узелларининг туберкулези.
қǝнǝкий I ( Манғ., Хўж.) ─ қаерда: келдимǝ, қǝнǝкий? ( Манғ.).
қǝнǝкий II ( Манғ., Хўж.) ─ агар, кошки.
қǝнимǝрдǝн ( Қўнғ.) ─ зоол. уч метр чуқурликдаги сувдан балиқ тутиб олиб чиқадиган қуш.
қǝпǝлǝмǝк ─ димиқмоқ, иссиқликдан нафас қисилмоқ.
қǝпǝлǝм // қǝпǝлǝмдǝ ( Манғ., Хўж.) ─ 1. тўсатдан, қўққисдан, бирданига; 2. қулай фурсат, кўзни шамғалат қилиб: қǝпǝлǝмин тапта алда кет (Ҳўж.).
қǝррǝт ( Манғ., Хўж., Қўнғ.) ─ дурадгор.
қәсәки (Хўж.) ‒ пакана, орик одам.