Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Алдары (Манғ., Қ.чоқ.) – илғор.
Алдычы (Хўж.) – пода,сурув олдида юрадиган мол.
Алджашмақ (Хўж.) – янглишмоқ;алжимоқ.
Алым (Тўртк.,Бер.) – ўзига тегишли улушини олиш:нə дурыпсан,алымыны алда гет (Г.сун).
Алымсақ (Бер., Тўртк.) – 1.порахўр:оныŋ алымсықлығы бар дəмəсəŋ (Ш.хон); 2.олғир (егаси бермаса ҳам йўлини топиб олиб кетадиган шахс).
Алыпсатар – чайқовчи:милиссийəлəр бүгүн базарда алыпсатарлардыŋ бəрин ушап апкетти (Манғ.).
Алыштырық (Манғ., Бер.) – тутантириқ: алыштырық қойып яқ…(Манғ.).
Алыштырмақ I– алмаштирмоқ: қаны са:тларны алыштырамызма? (Шимом).
Алыштырмақ II – 1.ёқмоқ,ёндирмоқ:пеш пысқып ятмасын,алыштырып йибəр (Қ.бой); 2.ёндириб олмоқ.
Алыштырмақ III – суҳбатни жонлантирмоқ: гүрүңни алыштырып йибəрди.
Алқым I(Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – бўйин,бўйиннинг олд томони:алқымына джабышды (Қўнғ.).
Алқым II (Хўж., Қўнғ., Манғ.) – оёқ кийимнинг уст томони.
Алма-гəззик (Манғ., Бер.) ~алма-гəзик (Хўж., Қўнғ.) – навбат,навбатма-навбат.
Алмағавақ (Хўж., Қўнғ.) – бот.томоша қовоқ (кичик,олмага ўхшаш болалар ўйнайдиган қовоқ).
Алмайышлы (Қ.бой) – уқувли,келишувчи.
Алмас – хавфсиз устаранинг тиғи (рус,лезвие).
Алмурт (Манғ., Хўж., Қўнғ.) ~ алмурут (Тўртк.) – бот.нок.
Алпайым (Хўж.) – одобли,хушмуомала;сода,дилкаш,меҳнатсевар.
Алтатар – эск.револьвер:йелкəдə бешатар,белдə алтатар (Қ.чоқ).
Алчақ (Тўртк., С.бий.) – чаққон,эпчил,уддабурон.
Амалабир//аманабир – 1. Э,нима (еътироз,норозилик): амалабир асман йығылып йергə туштимə,не болды? (Манғ.); 2.гўё,гўёки,шекилли.
Амдамлы//андамлы//андамлывала (Манғ., Бер., Хўж.) ~аннамлы (Тўртк.) – яхши,жуда яхши,тузук.
Ангүддүк (Қ.бой) – онгсиз,эс-ҳушини йўқотган:не,ангүдүк боп қалдыŋ,тыртым отырыпсан?
Аняқ-миняқ (Манғ.) – у ёқ бу ёқ:аняқ-мыняққа уŋилəбермə.