A n V a r c h o r iy e V

q oid aga m u vofiq , zikr q ilayotgan har bir kishi m a ’lum bir
o 'lc h o v , m ezon ga rioya qilish jarayonida zikrning o ‘zgarib k e ti­
sh iga, ch a lg ‘ib turishga y o ‘l berm aydi. In sonn i p arish on xotirlik -
dan saqlaydi. Butun fik r-m uloh azalar O lloh vasliga intilish sari
y o ‘naltiriladi.
Ikkinchi q oid a — «Vuqufi zam on iy»ga k o ‘ra, barkam ollikka
d a ’vogar kishi o 'z ahvoli to'g'risida ham isha o 'zi aniq m a ’Iumotga
ega bo'lishi lozim . O 'tayotgan um rining har bir lahzasini b e ’m ani
ishlarga em as, balki xayrli ishlarga sarf q ilish i, o 'z faoliyatin i
d o im o kuzatib, tergab b orm og'i darkor.
U c h in c h i q oid a — «Vaqufi qalbiy», deb ataladi. Bu q oid aga
ko'ra, har bir kishi qalbdan ham isha X u d o bilan birga b o 'lm o g 'i
lo zim . O lloh to m o n id a n berilgan, y a ’ni O llo h u ch un zarur
bo'lgan har qanday yu m u shn i bajarishga fikran tayyor b o 'lib
tu rm og'i zarur.
N aqshbandiya ta ’lim oti, kubraviya va yassaviyadan, en g a w a -
lo , tarkid un yoch ilik d an v oz k ech ib, od am larn i halol m eh n atga
ch orlagan i b ilan tubdan farq qiladi. B o sh q ach a aytgan im izd a,
naqshbandiya birovlar hisobiga yashashni rad etadi. Faqat o 'zin in g
peshana ten bilan qilingan m ehnat yordam ida topilgan n e ’matlarni
halol deb h isoblaydi. N aq sh b an d n in g fikriga ko'ra, «inson fayzi-
nin g ibtidosi — h alol luqm ada», y a ’ni in so n m a ’naviy q iy o -
fasidagi halollik insoniy fazilatlam ing asosini tashkil etadi. Shuning
u ch u n in son m a ’naviy yetuk b o 'lm o g 'i u ch u n h alol m eh n a t
q ilm o g 'i lo z im . 
H alol m ehn at m a ’n a v iy -a x lo q iy yetu k lik n in g
tayan ch nuqtasi hisob lan adi. Turli m ashaqqatlar evaziga yaratil­