А д а б и й портрет абдуғафур расулов озод шарафиддинов

Шарафиддиновни поэзия танқидчиси, шу соҳа- 
нинг «мезбони» дегинг келади. Ҳа, тўғриси 
ҳам шундай. У Ҳасан Пўлат ҳақидаги воқеий 
ҳикоясида поэзияни ёшлигидан севганини, ҳат- 
то дўндириб шеърлар «ёзганини» айтади. Озод 
ака шоир сифатида ғўр бўлган бўлса бордир, 
лекин у Ҳасан Пўлатнинг поэзия ҳақидаги 
суҳбатларини жон қулоғи билан тинглагани, ч 
«поэзияда сув — сув эмас, ёшлик хотиралари» 
эканлигига ишонч ҳосил қилганлиги рост. 
Поэзияга бўлган муҳаббат уни университет 
даргоҳига бошлади, адабиётшунослик касбини 
* 
танлашга ундади. Аспирант бўлишида ҳам, 
диссертация ёзишида ҳам, машҳур шоирлар- 
нинг адабий кечаларига боришида ҳам шеъ- 
риятга бўлган муҳаббат етакчи роль ўйнайди. 
Озод ака Москвада ўқиган, Қ- Л . Зелинскийга 
шогирд бўлган йилларини бот-бот эслайди.
— Аспирантлик йилларим қизиқ ўтган,— 
деб хотирлайди Озод ака.— Уқишга янги кир- 
ган пайтим. Устозим, Қорнелий Люцианович,
32
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

мен билан узоқ суҳбатлашди. Хайрлашаётга* 
нимизда, қайсидир темада бирон нима ёзиб 
келишимни буюрди Домлам. Илк топшириқ. 
Енгни шимариб ишга тушиб кетдим. Вазифа- 
ни анча тез, осон бажардкм.
— Узингиз 
ёздингизми? — ажабланиброқ 
сўради устозим.— Дурустсиз-ку!
Мана шу «дурустсиз-ку!» менга жуда қим-
* 
матга тушди. Узимга ортиқча баҳо бериб юбо- 
рибман, шекилли. Китоблар ўқибман, томоша, 
учрашувларга борибман. Қарабсизки, муддат 
тугаёзибди-ю, ишдан дарак йўқ. Енгни шима- 
риб ишга тушиб кетдим... Домлам ишни қай-