153
kv kmga 713,2 kishi), Farg‗ona (544,8 kishi), Namangan (370 kishi)
viloyatlariga to‗g‗ri kelgan bo‗lsa, aksincha holat Navoiy viloyati (8,8
kishi) va Qoraqalpog‗iston Respublikasiga (11,2 kishi) to‗g‗ri kelmoqda.
2. Mehnat bozori – bozor iqtisodiyoti tizimining tarkibiy qismi bo‗lib,
unda boshqa bozorlar: xomashyo,
materiallar, qimmatli qog‗ozlar va
boshqalar bilan birga faoliyat ko‗rsatadi.
Umuman, mehnat bozori deganda, bozor iqtisodiyotining umumiy
kichik tizimi tushunilib, unda, bir tomondan – ish beruvchilar (ishlab
chiqarish vositalarining egalari), ikkinchi tomondan –
yollanma ishchilar
o‗zaro aloqada bo‗ladi. Bu o‗zaro munosabatlar natijasida ishchi kuchi
taklifi va unga talabning hajmi, tuzilmasi va nisbati shakllanadi.
Mehnat bozorining tarkibiy qismlariga mehnatga talab, mehnat taklifi,
ishchi kuchi narxi, ishchi kuchi qiymati va raqobat kiradi.
3. Respublikamizda bozor munosabatlarini samarali tadbiq etish,
aholini ish bilan ta‘minlash va bu orqali ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotga
erishish,
eng avvalo, mavjud mehnat resurslaridan samarali foydalanishga
bog‗liq. Mehnat resurslari esa bugungi iqtisodiyotni liberallashtirish
jarayonlarida muhim salmoqqa ega bo‗lib, uning ijtimoiy-iqtisodiy
taraqqiyotdagi
ahamiyatini mikro, mezo va makro darajalarda ko‗rish
mumkin.
4. Xalqaro mehnat bozorining shakllanishi va rivojlanishi nihoyatda
murakkab jarayon bo‗lib, unga turli mamlakatlardagi mehnat migrantlari
ishtirok etadigan jahon mehnat bozorining alohida segmentlarining yuzaga
kelishi asos yaratadi. Xalqaro mehnat bozori bu – zarur ishchi kuchini
tanlab olish uchun unga bo‗lgan talab va taklifni
davlatlararo miqyosda
tartibga
solish
jarayonlarida
ishtirok
etuvchi
hamda
mamlakat
tashqarisidagi ishchi kuchini sotuvchilari va haridorlari doimiy ravishda
faoliyat ko‗rsatuvchi xalqaro darajadagi bozordir.
5. Hozirgi strategik rivojlanish davrida mehnat resurslarining mobilligi
mehnat
bozorida
alohida
o‗rin
tutmoqda.
Mehnat
resurslari
mobilligi
deganda, mehnat resurslarining bir mintaqa yoki hududdan
boshqasiga o‗tishi, bir mehnat faoliyati turini boshqasiga almashtirishga
tayyorligi darajasini tushunamiz. Yuqoridagilardan
kelib chiqqan holda,
mehnat resurslarining mobilligi turlari
hududlar, kasb-malaka hamda
davomiyligi
bo‘yicha
tasniflanadi
6. Ma‘lumki, davlatning aholini ish bilan ta‘minlash siyosati
bandlikning to‗liq darajasiga erishish maqsadini belgilaydi. Uning ro‗yobga
154
chiqishi esa iqtisodiyotdagi tarkibiy o‗zgarishlar nechog‗li samarali amalga
oshishiga bog‗liq. Shuni nazarda tutib, aytish joizki, ish bilan bandlik qayta
tuzilishi ta‘minlanishida davlatning o‗rni beqiyos.
Chunki u, birinchidan,
mulk shakli o‗zgarishining islohotchisi sanaladi, ikkinchidan,
makro va
mikroiqtisodiy siyosatni amalga oshirib, tarmoqlar rivojiga ta‘sir o‗tkazadi,
uchinchidan, institutsional shart-sharoitlarni dastlab u yaratadi. Demak,
aholining ish bilan bandligi qayta tuzilishini boshqarish davlat tomonidan
ish bilan band aholi tarkibi samarali o‗zgarishini ta‘minlash maqsadida
amalga oshiriladigan chora-tadbirlar majmuasi, aholini ish bilan ta‘minlash
bo‗yicha muntazam olib boriladigan davlat siyosatining ustuvor
yo‗nalishlaridan biridir.
Do'stlaringiz bilan baham: