|
Takrorlash uchun savollar:
Nima uchun go'zallik nafosatning asosiy mezoniy tushunchasi deyiladi?
Inson go'zalligini qanday tushunasiz?
Ulug'vorlik nimalarda namoyon bo'ladi?
Qaysi badiiy asarda ulug'vorlik namunalarini kuzatgansiz?
Jamiyatdagi ulug'vorlikka qanday misol keltirasiz?
Qaysi san'at asarida kulgu namunalarini kuzatgansiz?
Adabiyotlar:
O'zbekiston Respublikasi Konstitusiyasi. – T.: «O'zbekiston», 2008.
Karimov I.A. Asarlar to'plami, 1-15 jj. – T.: «O'zbekiston», 1996-2007.
Karimov I.A. Yuksak ma'naviyat-yengilmas kuch. – T.: «Ma'naviyat», 2008.
Aristotel. Poetika. – M., 1980.
Borev Yu. Estetika. – M.: Politizdat, 1988.
Mirzayev R., Ziyatov O. Nafosatshunoslik. – Samarqand, 1993.
Olloyorov M. Estetika: Ma'ruzalar kursi. – Samarqand: SamDU, 2003.
Umarov E. Estetika. (Nafosatshunoslik): O'quv qo'llanma. – T.: «O'zbekiston», 1995.
Umarov E., Pal I.S. Estetika: Uchebnoye posobiye. – T. «O'qituvchi», 1990.
Umarov E.U. va b. Estetika asoslari: O'quv qo'llanma. – T.: Cho'lpon nomidagi nashriyot uyi, 2006.
Estetika: Slovar. – M.: Politizdat, 1989.
18-MAVZU: SAN'ATNING KELIB ChIQIShI VA TARAQQIYOTI. SAN'AT TURLARI. BADIIY IJOD JARAYONI (2-soat).
Ma'ruza rejasi:
1. San'atning vujudga kelishi. San'atda xayotiy haqiqat va badiiy haqiqat. San'at asarida badiiy obraz. San'atda tipiklashtirish va ideallashtirish. San'at asarida shakl va mazmun, mavzu va g'oya.
2. San'at turlari. San'at turlarini turkumlash (klassifikasiya). San'at turlarining o'zaro aloqadorligi va nisbiy mustaqilligi.
3. Badiiy ijod jarayoni. G'oyaviy niyat. Ijod jarayonida bilim, extiros, tasavvur, xayolot, intuisiya (fahm) va ilhomning o'rni.
4. Badiiy qobiliyat. Iste'dod va mehnat. San'atkorning jamiyatdagi o'rni. San'atkor va zamon.
Tayanch iboralar: badiiy idrok, nafosatli idrok, nafosatli bilish, badiiy haqiqat, badiiy qiyofa, badiiy ijod, badiiy obraz, badiiy talqin, qobiliyat, iste'dod, qorishma (sintez), texnika estetikasi (dizayn), tasviriy san'at, teatr, televideniye, kino, adabiyot, mazmun va shakl, teatr, kino, haykaltaroshlik, fojia, komediya, drama, roman, qissa, ruboiy, g'azal, janr.
San'at keng ma'noli tushunchadir. Zero, san'at inson mehnati, aql-idroki, shuuri bilan yaratilgan, vujudga kelgan, ijod qilingan narsalardir. San'at inson faoliyatining ijodkorlik turini anglatib, har bir san'at asarida shaxsning o'ziga xos iste'dodi namoyon bo'ladi. Va nihoyat, san'at insonning mahorati bilan chambarchas bog'liqdir. San'at, keng ma'noda, badiiy qadriyatlar, ularni yaratish (badiiy ijod qilish) va iste'mol (badiiy idrok etish) jarayonlarini ham qamrab oladi. San'at hozirgi davrga qadar insoniyat taraqqiyoti bilan bog'liq holda rivojlanib kelgan. O'zbekiston hududida, Ispaniya, Sahroi Kabir va boshqa bir qator qadimiy o'lkalarda uchraydigan qoyalarga o'yib tushirilgan hayvonlarning tasvirlari hozirgi davr nuqtai nazaridan ham nafosatli qiymatga ega. Bu yodgorliklar badiiy faoliyat kurtaklari endigina ko'rinib kelayotgan inson nafosatli faoliyatining natijalari edi.
San'at tarixiy taraqqiyot jarayonida hamisha ijtimoiy ehtijlarni qondirib kelgan. San'at ijtimoiy hayotning murakkab, rango-rang munosabatlari bilan aloqador bo'lib, u bir vaqtning o'zida ham mehnatning alohida turi, ham ijtimoiy ishlab chiqarishning maxsus sohasi, ham ijtimoiy ongning bir shakli, ham o'ziga xos bilim sohasi, ham ijodiy faoliyatning bir ko'rinishi sifatida amal qiladi. San'at ijtimoiy hayotning mustaqil bir sohasi bo'lib, o'ziga xos qonuniyatlari vazifalariga ko'ra u alohida jamiyat birligini ifodalaydi. San'at jamiyatning barcha tomonlariga ta'sir o'tkazadi, ijtimoiy ongning barcha shakllari bilan aloqaga kirishadi, hayotning turli jabhalarida odamlar faoliyat olib borishlarini rag'batlantiradi.
San'at bilan ijtimoiy hayotni bog'lab turadigan juda ko'p vositachi halqalar mavjud. Har qanday badiiy hodisa-muayyan asar, uslubiy yo'nalish bo'lsin, ular vujudga kelishi va rivojlanishida diniy, ahloqiy amallarning ta'sir kuchi darajasi bilan belgilanadilar, baholanadilar, o'lchanadilar.
San'at taraqqiyotining nisbiy mustaqilligi shu bilan izohlanadiki, jamiyat badiiy ravnaqining darajasi hamma vaqt ham uning iqtisodiy taraqqiyoti darajasiga mos kelavermaydi. San'atning taraqqiyoti yoki tanazzuli, uning u yoki bu turi, ko'rinishining yorqin ifoda topishi aniq ijtimoiy munosabatlar tabiatiga, muayyan guruhiy kuchlar nisbatiga, mafkuraviy hayot xususiyatlariga, jamiyatda shaxs egallab turgan maqomiga, albatta, bog'liqdir. Masalan, qadimgi dunyo san'atining ravnaqi bir qator shart-sharoitlar va omillarning bir-biriga mos kelishi va o'ta qulay vaziyatning vujudga kelishi orqasida qaror topdi. San'atning jamiyat hayotida nisbiy mustaqil amal qilishi vorisiylik qonuniyatining namoyon bo'lishi bilan ham bog'liq. Vorisiylik faqat san'atga xos bulgan hodisa emas. U ijtimoiy ongning hamma shakllariga taalluqlidir. Vorisiylik jamiyat moddiy asosi bilan bog'liq bo'lgan siyosiy va huquqiy ong sohalarida ko'proq namoyon bo'ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
