1-мавзу: фалсафа фанининг предмети, мазмуни ва жамиятдаги роли режа

Методологик функция. Унинг маъноси шундаки, фалсафа метод сифатида умумий таълимот ва инсон томонидан воқеликни билиш ҳамда ўзлаштиришнинг энг умумий методлари йиғиндисидир.
Прогностик функция. Бу функция материя ва онг, инсон ва олам тараққиётининг энг умумий тенденциялари ҳақидаги фаразни англатади. Фалсафа фанга асосланса, эҳтимолликнинг фараз даражаси шунча юқори бўлади.
Фалсафа назарий тафаккур ва донишмандлик мактаби сифатида ҳам функция бажаради. Бу нарса айниқса фалсафа тарихини ўрганишга даҳлдордир.
Фалсафанинг танқидий функцияси. Бу функция нафақат бошқа фанларга, балки фалсафанинг ўзига нисбатан ҳам қўлланилади. «Ҳамма нарсага шубҳа билан қараш» деган принцип антик замондан бошлаб қўлланилиб келинади.
Фалсафанинг танқидий функцияси билан унинг аксиологик функцияси узвий боғланган (грекча аксиос - қадрли). Ҳар қандай фалсафий тизим ўзи ўрганаётган объектни муайян қадриятлар нуқтаи назардан баҳолайди: социал, ахлоқий, эстетик, мафкуравий ва ҳ.к. Бу функция ижтимоий тараққиётнинг ўтиш даврларида алоҳида ролp ўйнайди (мустақиллик ва қадриятлар). Чунки бу даврларда эски қадриятлардан қай бирини давом эттириш масаласи келиб чиқади.
Социал функция. Бу функция кўп ёқлама характерга эга бўлиб, ижтимоий ҳаётнинг ранг-баранг жиҳатларини қамраб олади. Умуман олганда фалсафа икки ёқлама вазифани бажаради, биринчидан, социал борлиқни тушунтириш, иккинчидан, унинг моддий ва маънавий ўзгаришларига таъсир этиш.
Инсонпарварлик функцияси. Бунинг маъноси шундаки, фалсафа ҳар бир индивид ҳаётида гуманистик қадриятлар ва идеалларни шакллантириш, ҳаётнинг ижобий маъно-мақсадларини тасдиқлашга хизмат қилиши керак. Демак, у интеллектуал даволаш ролини бажаради, айниқса, жамиятда беқарорлик юз берганда, эски қадрият ва идеаллар минбардан тушиб, янгилари ҳали шаклланишга улгурмаган ёки обрў қозона олмаган пайтларда яққол кўзга ташланади.

Энди эса маърузамизнинг асосий қисми бўлмиш бу фаннинг жамиятда тутган ролини кўриб чиқамиз. Ҳамма жамиятлар қатори бизнинг жамият ҳам бир қатор камчиликлардан холи эмас. Ва афсуски уларнинг кўпчилиги айнан фалсафий дунёқарашнинг ўз вазифасини бажара олмаганлигидан келиб чиққан десак хато бўлмайди.