161-topshiriq. Gaplarni o‘qing. Darak gaplarni so‘roq gaplarga aylan­tiring.

161-topshiriq. Gaplarni o‘qing. Darak gaplarni so‘roq gaplarga aylan­tiring. (Ohang yordamida, yuklamalar, so‘roq olmoshlari yordamida.)

1. Yong‘oqdan yasalib, naqsh-u nigor o‘ymakorlik ila jilo berilgan darvoza qarshisida bir zum nafas rostlab, asta qo‘ng‘iroq tugmasini bosdim. 2. Oqshom chog‘i bu xabardan ogoh bo‘lib, Muhammad Sharifning kapalaklari uchib ketdi. 3. Boshimni qashlab, hayrat barmog‘imni tishlab, damim ichimda, indamaygina izimga qaytdim. 4. Kechqurun idorada navbat­dagi mashvarat bo‘ldi. 5. Ust-boshimni yechib, men ham asta xonamga kirdim. 6. Тaom mahali yetib, qorinlar surnay navosini boshladi. 7. Shodiyor shu bo‘yi uch kecha-yu uch kunduz bedarak ketdi. 8. Yarim soatlardan so‘ng butunlay o‘zga liboslarda javlon urib chiqdi, osh­xona yo‘la­gida turganimni ko‘rib, qo‘l silkib qo‘ydi. 9. Bir­galashib taom tayyorlamoqqa kirishdik. 10. Sabr kosam to‘lib-toshdi-yu irg‘ib turdim, qahr bilan eshikni ochib kirdim. (X. Sultonov)

2-topshiriq. Matnni his-hayajon gaplarga aylantirib ko‘chiring. Donishmand nima uchun pok qalb dunyodagi eng yaxshi narsa deganini tushuntirib bering.

Bir donishmand shogirdlaridan:

– Dunyoda inson uchun eng yaxshi narsa nima? – deb so‘radi.
Shogirdlaridan biri – komil ayol, dedi. Ikkinchisi, yaxshi o‘rtoq, dedi. Yana bir shogirdi, chora-tadbir, deb javob ayladi. Donishmand ularning fikrlarini qabul qilmadi. Nihoyat, bir shogird:
– Inson uchun yaxshi narsa – pok qalb, – dedi.
Donishmand bu so‘zni ma’qullab, xulosa qildi:
– Barakalla, to‘g‘ri aytding, bu bo‘lsa, avvalgilarning hammasi ham bo‘ladi, pok qalb inson uchun eng yaxshi narsa!