1-mavzu: “O’qituvchi nutqi madaniyati” fanining maqsad va
vazifalari
Reja:
1. «O’qituvchi nutqi madaniyati» fanining maqsad va vazifalari
2. Nutq madaniyati va boshqa fanlar
3. Nutq madaniyati - millat ma’naviy kamolotining muhim belgisi
4. Xulosa
O’zbek nutqi madaniyati va uslubiyati masalalarini tadqiq qilish o’zbek
tilshunosligi oldida turgan eng dolzarb muammolardan biridir. Chunki notiqlik
san’ati sirlarini o’rganish, o’z fikrini bayon qilayotgan lisoniy materiallardan
to’g’ri foydalanish, har bir til vositasini kerakli va lozim bo’lgan o’rinda mantiqan
va grammatik jihatdan to’g’ri qo’llash ijtimoiy hayotning barcha sohalarida
xizmat qiluvchi har bir mutaxassis uchun, umuman har qanday madaniyatli kishi
uchun hayotiy zarurat deb hisoblanishi kerak.
Har bir shaxsning nutqi o’ziga xosligi bilan ajralib turadi. Bir kishining nutqi
tinglovchiga yaxshi tushuniladi, voqea-hodisalar haqida aniq, ravshan ma’lumot
beradi, o’zining til qurilishi bilan tinglovchining xulqiga ta’sir etadi. Boshqa bir
kishining nutqidan tinglovchi asosiy narsalarni ajratib ololmaydi.
Bunday nutqning til qurilishida grammatik - uslubiy nuqsonlar bo’ladi. Tilga
olingan nutqlarning birinchisi to’g’ri, madaniyatli nutq, keyingisini nuqsonli nutq
deyish mumkin.
Tor ma’noda nutq madaniyati - til me’yorlarini egallamoq, ya’ni talaffuz,
urg’u, so’z ishlatish, gap tuzish qonunlarini yaxshi bilmoq, shuningdek, tilning
tasviriy vositalaridan har xil sharoitlarga mos va maqsadga muvofiq foydalana
olish, ifodali o’qish madaniyatini egallash demakdir.
Nutq madaniyati - tilning tuganmas boyligini egallashdir. Nutq madaniyatini
egallash orqali kishi yetuklik sari bir qadam tashlagan bo’ladi. Insoniyat
umummadaniyatining katta tarkibiy qismini nutq madaniyati tashkil etadi.
Nutq madaniyati atamasi adabiyotlarda asosan ikki xil ma’noda ishlatiladi:
birinchidan, nutq madaniyati deyilganda, nutqning fazilatlari (sifatlari) yig’indisi,
bu fazilatlarning tizimi tushuniladi; ikkinchidan, nutq madaniyati atamasi
namunaviy nutq sirlarini egallash haqidagi ta’limotni anglatadi.
O’qituvchi nutqi madaniyati - amaliy jihatdan o’qituvchi nutqining xilma-xil
muammolarini tadqiq qiluvchi fan., Pedagogika institutlarida tilshunoslikning
nazariy kurslaridan olingan bilimlarga suyangan holda to’g’ri va chiroyli nutq
tuzishning qonuniyatlari, sirlari, til, til me’yorlari, nutq, nutqning sifatlari, nutqiy
uslublar, nutqda uchrashi mumkin bo’lgan kamchilik va xatolar, nutqiy asarlarning
ko’rinishlari, nutqning talaffuziga doir muammolar yuzasidan bahs yuritadi.
O’qituvchi nutqi madaniyati fan sifatida o’z tekshirish ob’ekti va vazifalariga
ega. Uning tekshirish predmeti nutqning til qurilishi, adabiy til me’yorlari va
nutqning kommunikativ (aloqaviy) fazilatlaridir. Bu fazilatlar har qanday nutqda
bir xil darajada bo’lmaydi. Shuning uchun turli kishining nutqi tinglovchi
tomonidan turlicha qabul qilinadi. Hatto bir kishining turli mavzuda so’zlagan
nutqi ham har xil bo’lishi mumkin.
Ma’lumki, har qanday fan ham u yoki bu tomonlari bilan boshqa fanlar bilan
bog’langan bo’ladi, unda ko’tarilgan masalalar, muammolar boshqa fanlar
tomonidan ham o’rganiladi, ba’zan ularning ham tekshirish ob’ekti bo’ladi. Ba’zan
esa ma’lum bir muammoni hal qilishga boshqa-boshqa fanlar o’z xususiyatlaridan
kelib yondashadi va uni ana shu xususiyatlardan kelib chiqib hal qiladi. Jumladan,
uslubiyat ham tilshunoslikning, ham adabiyotshunoslikning tekshirish ob’ekti bo’la
oladi. Faqat tilshunoslik nuqtayi nazaridan boshqa yo’sinda, adabiyotshunoslik
nuqtayi nazaridan boshqa yo’sinda tekshiriladi. Uslubiyatga har ikki fan o’z
xususiyatlaridan kelib chiqib yondashadi, ikki xil munosabatda bo’ladi.
O’qituvchi nutq madaniyati fan sohasi sifatida shakllangan ekan, u albatta,
boshqa fanlar bilan munosabatda bo’ladi. Nutq madaniyati ta’limotining lingvistik
va nolingvistik fanlar o’rtasida tutgan o’rnini belgilashda uning boshqa fanlarga
qay darajada aloqasi borligini, poetika, uslubiyat, me’yoriy grammatika kabi
ta’limotlar bilan aloqasini ular orasidagi umumiy tomonlar va tafovutlarni aniqlash
katta ahamiyatga egadir.
Rus tilshunosi B.N.Golovinning fikricha: «...bu soha tilshunoslikning barcha
bo’limlariga, shuningdek ruhshunoslik, mantiqshunoslik, estetika, sotsiologiya,
pedagogika fanlariga tayanib ish ko’radi. Nutq madaniyati, ayniqsa stilistika bilan
yaqin munosabatdadur. Ba’zi mutaxassislar nutq madaniyatini uslubiyatga
singdirib yubormoqchi bo’lishadi. Holbuki, uslubiyatning o’z predmeti va o’ziga
xos vazifalari bor».
Ko’rinadiki, o’qituvchi nutq madaniyati alohida soha sifatida shakllangan va
o’quv rejalariga alohida fan sifatida kiritilgan bo’lishiga qaramay, bu soha ayniqsa
tilshunoslik fani bilan juda mustahkam aloqadadir.
Nutqning aloqaviy sifatlari ichida nutqning to’g’riligi eng asosiy belgilardan
hisoblanadi. Namunaviy nutq birinchi navbatda to’g’ri tuzilgan nutq bo’lishi kerak.
Nutq to’g’riligi esa adabiy til me’yorlariga to’la amal qilishga asoslanadi. Demak,
nutq madaniyatida asosiy narsa nutq to’g’riligi bo’lsa, bu esa adabiy til
me’yorlariga amal qilish orqali yuzaga keladigan bo’lsa, o’z-o’zidan har bir xalq
nutqiy madaniyatining, u haqidagi ta’limotning asosini shu xalq tilining me’yoriy
grammatikasi, shu xalq tili sistemasi tashkil etadi.
Nutq madaniyati sohasi til hodisalariga boshqa tomondan yondashadi:
grammatik hodisalar, grammatik kategoriyalar, til qurilishi kabi masalalar bilan
shug’ullanmaydi. Nutq madaniyati grammatik hodisalarga, til dalillariga asosan
shu til adabiy me’yorlariga mos kelish-kelmasligi nuqtayi nazaridan yondashadi.
Qanday holatda me’yorga qat’iy amal qilish juda zarur bo’lib, qanday holatlarda
undan chekinish mumkinligi, unga yo’l qo’yilishi mumkinligi nuqtayi nazaridan
baholaydi. Grammatik kategoriyalar, grammatik shakllar, til birliklariga adabiy til
me’yori talabi bilan baho beradi. Ularning tabiati bilan shug’ullanmaydi.
Jumladan, masalan so’zning qaysi turkumga oidligi, qanday grammatik
kategoriyalarga, qanday fonetik yoki morfologik tuzilishlarga ega ekanligi nutq
madaniyati fanining tekshirish ob’ekti emas. Biroq o’sha so’z o’zbek adabiy tilida
kam qo’llanadimi, uning qo’llanishi, ma’lum bir shakli, talaffuz ma’lum bir
ma’nosi bilan hozirgi tilda ishlatilib turishi o’zini oqlaydimi yoki yo’qmi ekanligi
nutq madaniyashga aloqadordir.
"Tildagi so’zlar, grammatik shakllarning ma’no va vazifalari, ularning
tuzilishi tilshunoslikda o’rganiladi. Biroq nutqning ma’lum bir jarayonida o’sha
so’z yoki grammatik shakl qaysi shaklda va qaysi ma’noda qo’llanishi mumkinligi,
qo’llashning o’zini oqlash-oqlamasligi nutq madaniyatiga aloqadordir.
Nutq madaniyatining aloqaviy sifatlaridan hisoblangani mantiqlilik va
ta’sirchanlik ham, ma’lumki, adabiy til me’yorlariga to’la amal qilish orqali
ta’minlanadi. Me’yorga amal qilmaslik mantiqsizlikni vujudga keltirib qo’yishi,
nutqni buzishi mumkin. Masalan, «Kunlar isib ketdi, muzlar eridi» gapini olaylik.
Bu gap bog’lovchisiz qo’shma gapdir. Grammatik qurilish to’g’ri, so’zlar o’zaro
to’g’ri bog’langan, qo’shma gap qismlari hisoblangan har bir sodda gap orqali
ifodalangan fikr ham to’g’ri, umumiy fikr ham mantiqqa mos keladi. Shu gapni
Do'stlaringiz bilan baham: |