Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ўзича улардан энг ажойиб атирларни ижод қи-
ларди. Шунинг учун бу ерда уни ҳеч янги нарса
кутмаётганди. Лекин худди мусиқий истеъдоди
бор бола оркестрни яқиндан кўриш ёки черковда
жўровозликка чиқиш, арғануннинг яширин пар-
даларига тегиш ишқи билан ёнганидек, Гренуй
ҳам атторлик дўконини ичкаридан кўриш ишқи
билан ёнар ва Бальдинига чармни элтиш керак-
лигини эш итар-эш итмас, қандай қилиб бўлса ҳам
бу топшириқни зиммасига олишга интилди.
Мана у энди Бальдинининг олдида дўконда,
Парижнинг энг сиқиқ маконида ҳидларнинг энг
катта миқдори йиғилган жойда турарди. Шам-
нинг ғира-шира ёруғида у ҳеч нарсани: тарозили
иш столининг соясини ҳ£
1
м , фавворалар тепаси-
даги лайлакларни ҳам, буюртмачилар з^чун ўрин-
диқларни ҳам, деворлардаги қоронғи токчаларни
ҳам, кимсандан ясалган асбобларнинг жилосини
ҳамда стаканлар ва мижмардаги оқ ёрлиқларни
ҳам лаҳзага бўлса-да кўрмасди; ҳидларни ҳам кў-
чада туйганидан кўп ҳис қилмасди. Лекин дарҳол
бу деворларда ҳукм сзградиган жиддийликни, сал
бўлмаса муқаддас деб аташимиз мумкин бўлган
жиддийликни (агар «муқаддас» сўзи Гренуй учзш
бирор-бир маънога эга бўлса) ҳис этди; у жиҳоз-
ларнинг ҳар биридан, буюмлардан, пуфаклар,
шишалар ва туваклардан таралиб турган совзгқ
жиддийликни, касбга хос хушёрликни, қуруқ ка-
рандаликни ҳис этди. Ва Бальдини ортидан, Баль-

---

90
Патрик Зюскинд
динининг сояси да борар экан (Бальдини зшинг йў-
лини ёритиш учун азият чекмасди), миясига шун-
дай фикр келдики - унинг ўрни ‘шу ердан бошқа