Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

тош йўлларда қурбақа шаклида ясалган пақил-
лоқлар ёриларди, осмонга эса ракеталар кўтари-
лар ва самонинг қора чодрасида оқ нилуфарлар-
ни чизарди. Қирол тахтга ўттиз саккиз йил аввал
ўтирган ва халқ муҳаббатининг авжи аллақачон
ортда қолган бўлса-да, кўприкка ва дарёнинг
икки қирғоғи бўйлаб йиғилган минглаб оломон бу
томошани ҳаяжонли қийқириқлар ва «Браво!» ва
ҳатто «Виват!» қичқириқлари ила кузатарди. Му-
шакбозлик томошаси мана нималарга қодир эди.
Гренуй Флора растаси соясида ўнг қирғоқда,
Қироллик кўпригининг қаршисида жимгина ту-
рарди. У хурсандчиликда иштирок этмасди, ос-
монга учаётган ракеталарга ҳатто бир марта ҳам
қарамади. У бирор-бир янги ҳидни ҳидлаш уми-
дида келганди, бироқ англадики, мушакбозлик
унга ҳидлар борасида бирор нарса ваъда қилмас-
ди. Беҳуда хилма-хилликда учқунланаётган, ёғ-
дуланаётган, чирсиллаётган, чийиллаётган нар-
саларнинг ҳаммаси олтингугурт, мой ва селит-

---

52
Патрик Зюскинд
ранинг олий даражадаги бир хил қоришмасидан
иборат эди.
У аллақачон Лувр галереяси бўйлаб уйга қайтиш
учун ушбу зерикарли тадбирни ташлаб кетишга
ҳозирланди, лекин шу он шабада унга нимадир
ушоққина, зўрға сезиладиган, нозик қиднинг ато-
мини - йўқ, унданам кичик заррасини олиб кел-
ди: бу, аниқроғи, ҳақиқий ҳиднинг ўзимас, уни
олдиндан сезиш эди ва айни пайтда бунга ўхш а-
ши ҳеч бўлмаган аниқ топилма эди. У яна девор
томонга сапчиди, кўзларини юмди ва бурун ка-
такларини керди. Муаттар бўй шундай нозик ва
нафис эдики, идрокидан қайта-қайта сирғалиб