Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

табриклади. Грасда, деразалар панжарали, уй
қаттиқ қўриқланадиган жойда ҳаммаси бирмун-
ча қийинроқ эди. Бу ерда у ҳатто ёлғиз ухларди.
Унинг хизматкор аёлни бирёқли қилишига ҳам
ҳожат йўқ эди.

---

«Ифор>
259
У дераза зулфинини очди, хонага сирғалиб
кирди ва полга тахланган чойшабни қўйди. Ке-
йин каравотга ўгирилди. Унинг сочларининг
ҳиди етакчи эди, чунки у қорни билан пастга қа-
раб ёстиққа билаги билан ўраб олган юзини тиқиб
ётарди ва унинг гардани тўппа-тўғри таёқ уриш-
га жудаям мос ҳолда эди.
Таёқ товуши бўғиқ ва ғичирлайдиган эди. Уни
ёмон кўрарди. Уни шунинг учун ёмон кўрардики,
бу шовқин, унинг шовқинсиз ишидаги шовқин
эди. Тишини-тишига қўйибгина у бу ёқимсиз то-
вушга чидарди, ва товуш тингач, яна бир қан-
ча вақт қотган ва ачинарли ҳолатда титроқ қўли
билан таёқни қисиб, худди товуш акс-садодек
қаердандир қайтиши мумкинлигидан қўрққан-
дек турарди. Лекин товуш қайтмади, хонада эса
яна сукунат ҳукм сурди, ҳатто янада оғир суку-
нат, негаки энди уни қизнинг нотекис олаётган
нафаси бузмасди. В а Гренуй ҳолатини ўзгартир-
ганида (бу ҳолатни ҳурмат бажо айлаган ёки су-
кут сақлаш дақиқасидек қандайдир титроқ бир
ҳолатга ўхшатиш мумкин эди) танаси бўшашди,
енгил тортди.
У таёғини бир томонга қўйди ва бутун ҳаф са-
ласи билан ишга киришди. Аввалига у олиб кел-
ган матосини ёйди ва ёғли томонига тегмаслик
учун уни тоза томони билан стол ва стулларга тў-
шади. Қизнинг бирданига илиқ қуюқ тўлқиндек
урилган гўзал ифори бу сафар уни тўлқинлантир-