Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

68
борарди. Ҳар соатда харитага қараб компас билан солиштириб қўярди.
Йўлда қоядаги суҳбатимиз эсимга тушди. Негадир Жейк бу ҳақда
гапиришни истамасди. Шу сабаб ўзим гап очишга қарор қилдим.
― Ҳой, Жейк, Эмбри яхши юрибдими?
У бирдан жим бўлиб қолди кейин:
― Йўқ, ҳали ҳам ўша аҳволда, — деди ғамгин.
― Ҳали ҳам Сэм биланми?
― Ҳа.
Гапим ёқмаётганини сезиб, унинг кайфиятини бузмаслик учун гапни
бурдим.
Ўрмоннинг қуюқлиги ҳақида гапирар эканман, сира мен айтган
сайҳонлик чиқмагани сабаб кайфиятим тушиб кетди. Ўрмонга бир зумда
қоронғулик тушиб, атрофни хира яшил нурлар ёритиб турар, лекин
Жейкоб ҳали ҳам умидини узмай олға интиларди.
― Шу йўлдан бошланганига ишончинг комилми? — сўради Жейкоб.
Овозидан заррача ҳам чарчагани сезилмасди.
― Ҳа, ― дедим иккиланиб.
― Унда топамиз, хавотир олма, — у қўлимдан тутиб чакалакзор оралаб
етакларкан: — Менга ишон, — деб далда берди.
― Бўлди, қайтамиз, кейинги гал ўзимиз билан фонар оламиз, — дедим
унга миннатдор қарарканман.
― Майли, фақат якшанба куни чиқамиз. Бу қадар имиллаб ҳаракат
қилишингни билмаган эканман, — яна мазах қилишга тушди у.
Ҳолдан кетиб машинага ўтирар эканмиз, Жейкоб ҳазилни давом эттирди:
― Афсус. Айиқни учратмаганимиздан жуда хафаман.
― Ҳа, мен ҳам, ― дедим зирқираб оғриётган оёқларимни уқалаб. — Зора
эртага омадимиз чопса-ю, унга дуч келсак ва у бизни еб қўйса!
― Айиқлар одам емайди, — кулиб юборди Жейкоб. — Лекин сен бундан
истисносан, чунки ширин бўлсанг керак! ― деди у бир текис оппоқ
тишларини кўрсатиб куларкан.
― Мақтов учун катта раҳмат, — дедим тескари ўгирилиб, бу таърифни
илгари ҳам эшитганим ёдимга тушди.
IX боб. Учинчи киши ортиқча
Вақт олдингидан кўра тезроқ ўтарди. Мактаб, иш ва Жейкобнинг ёнига
югуриб, бир пайтлардагидек табиий ҳолимга қайтгандек эдим. Асосийси,
дадамнинг орзуси амалга ошди, энди мен илгаригидек бахтсиз эмасдим.
Бу билан атрофдагиларни алдасам-да, аммо ўзимни алдаёлмас, шу билан
бирга хатти- ҳаракатларимни оқлай ҳам олмасдим. Мен худди адашиб
қолган митти сайёрага
ўхшардим, худди тортишиш қонунига қасдма-қасд
ўз орбитам атрофида айланаётганга ўхшардим. Энг ёмони, мотоциклни